Qalaq-qalaq zərfi, əşyaların və ya varlıqların qalaqlanmış, yəni üst-üstə, yığın-yığın, topa-topa yığılmış vəziyyətini ifadə edir. Bu söz, əşyaların sıx və düzensiz bir şəkildə yığılmasını, həcm və miqdarının çoxluğunu vurğulayır. Sadəcə "çoxlu" demək deyil, həmçinin bu çoxluğun necə yerləşdirildiyini də göstərir.
Məsələn, "Qalaq-qalaq oduncaqlar sobanın yanında dururdu" cümləsində oduncaqların miqdarının çoxluğundan əlavə, onların üst-üstə, səliqəsiz bir şəkildə yığıldığı təsvir olunur. Bu, "çoxlu oduncaqlar" ifadəsindən daha canlı və təsviri bir təsvirdir.
Sözün kökü olan "qalaq" sözü özü də bir yığın, bir topanı ifadə edir. "Qalaq-qalaq" isə bu yığınların bir-birinin üstünə yığılması, yəni çoxlu yığınların bir araya gəlməsi mənasını verir. Bu baxımdan, "yığın-yığın", "topa-topa", "üst-üstə" kimi sinonimləri ilə birlikdə istifadə olunsa da, "qalaq-qalaq" sözü daha çoxluq və səliqəsizliyi daha güclü ifadə edir.
Dilçilik baxımından, "qalaq-qalaq" sözünün təkrarlanan quruluşu (reduplikativ quruluş) onun ifadə etdiyi mənanın gücləndirilməsinə xidmət edir. Bu təkrarlanma, əşyaların çoxluğunun və onların üst-üstə yığılmış halının daha aydın şəkildə vurğulanmasını təmin edir. Sözün təsviri qüvvəsini artırır və mətnə canlılıq qatır.