Qanıq sifəti əsasən "qana yerikləyən", "qana susamış", "qana həris" mənalarını ifadə edir. Bu, sadəcə susuzluqdan deyil, daha çox qan tökülməsinə, şiddətə, qəddarlığa olan bir hərisliyi, içindəki vəhşi instinktin qüvvətli təzahürünü göstərir. Qanıq sözü, həqiqi mənasında, qana doymayan, qan axıdılmasını istəyən, buna həvəsli olan bir varlığı təsvir edir.
Lüğətlərdə verilən "sərt, azğın, bəd, quduz kimi it" mənaları isə qanıq sözünün məcazi mənasını, daha geniş istifadə sahəsini əks etdirir. Belə ki, qanıq sifəti insanlara da aid edilə bilər. Məsələn, "qanıq adam" ifadəsi şiddətə meylli, acımasız, qəddar, öz məqsədlərinə çatmaq üçün hər vasitəni əsirgəməyən bir şəxsi təsvir etmək üçün işlədilir. Bu mənada qanıq, sadəcə fiziki şiddətlə deyil, həm də mənəvi şiddətlə, haqsızlıqla, zülmlə əlaqələndirilə bilər.
Qanıq sözünün etimologiyasına nəzər salsaq, kökünün "qan" sözü ilə əlaqəli olduğu aydın olur. "Qan" sözünün özündə olan həyat, güc, enerji mənaları ilə birlikdə "qanıq" sözü daha da güclü bir təsir bağışlayır. Sözün yaratdığı obraz həm qorxu, həm də cəzablılıq hisslərini oyadır. Qanıq sifəti hekayə və ədəbiyyat əsərlərində vəhşi, qorxulu obrazların təsvirində tez-tez istifadə olunur.
Nəticə olaraq, qanıq sözü sadə bir sifət olmaqdan kənara çıxaraq, dərin psixoloji və məcazi mənalar daşıyan, sərt və təsirli bir ifadədir. O, həm bioloji, həm də ictimai kontekstdə istifadə oluna bilər.