Qanqallıq sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir termindir və əsasən bitki örtüyünün sıxlığı və xarakterinə işarə edir. Lüğətlərdə sadəcə "çoxlu qanqal bitən yer" kimi tərif edilməsinə baxmayaraq, mənası daha zəngin və çoxşaxəlidir. Qanqallıq, sadəcə qanqal bitkilərinin sıx bitməsi demək deyil, həm də bu bitkilərin yaratdığı xüsusi mikroiqlim, torpaq örtüyünün xüsusiyyətləri və həmin ərazinin ümumi görünüşünü əhatə edir.
Qanqal bitkilərinin sıxlığına görə qanqallıqlar müxtəlif dərəcələrdə ola bilər: az qanqallıq, orta qanqallıq və çox qanqallıq. Bu, həm ərazinin bitki örtüyünün sıxlığından, həm də qanqal növlərinin müxtəlifliyindən asılıdır. Bəzi hallarda qanqallıqlar hətta keçilməz ola bilər, bu da ərazinin müdafiə xüsusiyyətinə malik olmasını göstərir. Belə ərazilər heyvanlar üçün sığınacaq, quşlar üçün yuva qurma yeri ola bilər.
Ədəbiyyatda istifadə olunan "qanqallıq" sözü, çox vaxt ərazinin vəziyyətini, hətta əhval-ruhiyyəsini təsvir etmək üçün işlədilir. Məsələn, yuxarıdakı misalda olduğu kimi, "kolluq və qanqallıq yer" ifadəsi, tərk edilmiş, səssiz, gizli bir ərazini canlandırır. Bu, yalnız bitki örtüyünün sıxlığını deyil, həm də ərazinin tərk edilmiş, təbiətin hökm sürdüyü bir yer olduğunu vurğulayır. Qaranlıq, səssiz və bir qədər də qorxulu bir atmosfer yaradır.
Beləliklə, "qanqallıq" sözü sadə bir botaniki termindən daha çoxdur. O, həm təbiətin, həm də insanın ətraf mühitlə qarşılıqlı əlaqəsini, ərazinin xarakterini və əhval-ruhiyyəsini əks etdirən bir söz olaraq, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasının ayrılmaz bir hissəsidir.