Qanlı-qaçaq sözü Azərbaycan dilində düşmən, xüsusilə də qan düşməni mənasında işlənir. Zərfiyyət bildirən bu ifadə, sadəcə “düşmən” sözündən daha çox ədavətin dərinliyini və qanlı, qisaslı bir tarixçəni ifadə edir. "Düşmən" sözü ümumi bir məfhum olarkən, "qanlı-qaçaq" daha spesifik və emosional yüklüdür, uzun illərdir davam edən, bəlkə də nəsillər boyu davam edən, qan qarışmış bir ədavəti təsvir edir.
Mirzə Fətəli Axundzadənin “Bayram” əsərindən götürülmüş nümunədə olduğu kimi, "qanlı-qaçaq" ifadəsi, sözügedən şəxsin qanlı bir ədavətin içində olduğunu, özü də qisas və qan tökülməsindən qaçmayan birinin olduğunu vurğulayır. Beləliklə, bu söz sadəcə düşmənlik deyil, bəlkə də ailəvi, qəbiləvi və ya regional səviyyədə qədim köklərə malik olan, qisas və qarşılıqlı hücumlarla dolu bir ədavəti simvolizə edir.
Qanlı-qaçaq sözünün tərkibindəki "qanlı" komponenti, ədavətin şiddətini və qan tökülməsini ifadə edir, "qaçaq" komponenti isə qanunsuzluq, gizlilik və davamlı təhlükəni ifadə edə bilər. Yəni, qanlı-qaçaq sadəcə açıq düşmən deyil, gizli və təhlükəli bir düşməndir, hər an hücuma keçməyə hazır olan, öz məqsədlərinə çatmaq üçün hər vasitədən istifadə edən biridir.
Ümumiyyətlə, "qanlı-qaçaq" ifadəsi Azərbaycan dilinin zəngin ifadə vasitələrindən biri olub, sadə sözlərin ifadə edə bilmədiyi incə mənaları əks etdirir və mətnə emosional güc qatır.