Qansız sözü Azərbaycan dilində əsasən iki mənada işlədilir. Birincisi, fiziki mənada, qan azlığı ilə əlaqədardır. Bu mənada qansız sözü qan dövranının zəif olması, qan çatışmazlığı səbəbindən yaranan solğunluq və zəiflik vəziyyətini ifadə edir. Qansız bir insanın dərisi solğun, dodaqları ağarmış, ümumiyyətlə, enerjisi azalmış görünür. Bu, anemiya kimi tibbi bir vəziyyətin əlaməti ola bilər, lakin həm də qorxu, stress və ya şok nəticəsində müvəqqəti olaraq müşahidə edilə bilər.
İkincisi isə, daha geniş, metaforik bir mənada işlənir. Bu mənada qansız sözü canlılığı, həyəcanı, duyğu və ya enerjini ifadə etməyən, cansız, monoton, ruhsuz və maraqsız bir vəziyyəti təsvir etmək üçün işlədilir. Məsələn, “qansız bir mərasim”, “qansız bir ədəbi əsər”, “qansız bir danışıq” ifadələri bu mənanı əks etdirir. Bu mənada qansız sözü, həm əşyalara, həm də hadisələrə, hətta insan davranışlarına aid edilə bilər, onlarda həyat enerjisinin, ruhun, təəssüratın olmamasını ifadə edir. Burada qan, həyat qüvvəsinin, enerjinin simvolu kimi təqdim olunur.
Misal olaraq verilən “Qansız dodaqları tərpəndisə də, səs gəlmədi” cümləsində həm fiziki (solğun dodaqlar), həm də metaforik (səssiz, cansız vəziyyət) mənalar birləşir. Şəxs fiziki olaraq zəif ola bilər, amma eyni zamanda nitqi, duyğuları da ifadəsiz, sönükləşmişdir.