Solğunluq sözü Azərbaycan dilində geniş mənada "rəngin azalması, zəifləməsi, parlaqlığın itirilməsi" kimi başa düşülür. Lüğətlərdəki qısa izah "solğun olma, saralma, rəngi qaçma, solğun şeyin halı" kimi verilsə də, bu mənanın daha dərin və geniş bir şəkildə izahına ehtiyac var.
Solğunluq, əsasən vizual bir xüsusiyyəti ifadə edərək, bir obyektin və ya varlığın əvvəlki rənginin və ya parlaqlığının itməsini, daha açıq və ya solğun bir ton almasını bildirir. Bu, müxtəlif səbəblərdən baş verə bilər: xəstəlik, yorğunluq, qocalma, günəş şüalarının təsiri, rəngin solması və s. Məsələn, "üzündə solğunluq var idi" cümləsində xəstəlikdən və ya yorğunluqdan qaynaqlanan rəngsizliyi ifadə edir. "Gülün ləçəklərində solğunluq hiss olunurdu" cümləsində isə gülün təzəliyini itirməsi, rənginin solması nəzərdə tutulur.
Lakin "solğunluq" sözü yalnız fiziki görünüşlə bağlı deyil, metaforik mənada da işlənə bilər. Bu zaman zəiflik, qüvvətsizliyə, canlanmanın olmamasına, coşqusuzluğa, hətta ümidsizliyə işarə edə bilər. Məsələn, "səsini solğunluq bürümüşdü" cümləsində, səsin gücünün və aydınlığının itməsi, həmçinin danışanın həyacan və enerjisinin azalması ifadə olunur. "Onun gözlərində bir solğunluq nişanı var idi" cümləsi isə fiziki solğunluqdan başqa, kədər, dərin bir təəssürat, ruh düşkünlüyü kimi emosional vəziyyəti də ifadə edə bilər. Bu cümlədəki "solğunluq" həm fiziki, həm də emosional bir vəziyyəti birgə ifadə edir.
Beləliklə, "solğunluq" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Həm fiziki, həm də metaforik mənada işlənən bu söz, müxtəlif nüansları özündə əks etdirərək, bir obyektin və ya varlığın əvvəlki halından fərqlənərək zəifləməsini, solmağını və ya cansızlaşmasını ifadə edir.