Qaraqışqırıqçı sifət və isim kimi işlənən bir sözdür. Əsas mənası, səs-küy salmaq, çığır-bağır etmək vərdişinə sahib, hər hansı ciddi səbəb olmadan qarasına qışqırıq qoparan şəxsi ifadə edir. Bu söz, həm də həmin şəxsin xarakterini, davranış tərzini qabardır.
Qaraqışqırıqçı insanın davranışı, adətən, ətrafındakıları narahat edir, əsəbləşdirir və ya qıcıqlandırır. Onlar tez-tez emosiyalarını idarə edə bilməmələri ilə xarakterizə olunur və hər hansı kiçik bir hadisəyə belə həddindən artıq reaksiya verirlər. Bu reaksiyalar, həqiqətən də ciddi bir səbəbə əsaslanmır, daha çox daxili gərginliyin, əsəbiliyin və ya nəzarətsizlik hissinin təzahürüdür.
Lüğətdə sadəcə "səs-küy salan, çığır-bağır edən" kimi qısaca izah olunsa da, "qaraqışqırıqçı" sözü daha çox məcazi bir məna da daşıyır. "Qara" önəki burada həddindən artıqlığı, intensivliyi, qaranlığı və ya hətta mənfi bir konnotasiyanı ifadə edə bilər. Yəni, sadəcə səs-küydən deyil, həmin səs-küyün yaratdığı mənfi təsirdən, narahatlıqdan bəhs edir. "Qışqırıq" isə, sadə bir səs deyil, daha çox nəzarətdən çıxmış, həddən artıq və əsəbi bir səs ifadə edir.
Beləliklə, "qaraqışqırıqçı" sözü, yalnız səs-küy salan bir insanı deyil, həm də onun həddindən artıq emosiyalarını, nəzarətsizlik halını və yaratdığı mənfi təsiri də əks etdirən, daha zəngin və ifadəli bir termindir. Sözün etimologiyası və istifadəsindən asılı olaraq, ironiya, istehza və ya kəskin tənqid məqsədi ilə də işlənə bilər.