Qarsaq sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında "odla, alovla ütülmüş, üzdən yanmış" mənasını ifadə edir. Bu, sadəcə yanma deyil, daha çox ağrılı, intensiv, səthi bir yanma təsviridir. Üzərində qızarmış, qaralmış izlər qalmış bir şeyin vəziyyətini ifadə edir. Belə yanma təkcə material obyektlərə deyil, hətta metaforik olaraq insan üzünün qızarmış, qızğın vəziyyətini təsvir etmək üçün də işlədilə bilər.
Sözün "çörək təndirdə qarsaq-qarsaq oldu" kimi istifadəsinə diqqət edək. Bu misalda, "qarsaq-qarsaq" söz birləşməsi, çörəyin təndirin qızmar divarlarına toxunaraq bir neçə nöqtədə qızarmış, yüngülcə yanmış vəziyyətini obrazlı şəkildə təsvir edir. Bu, sadəcə "yanmış" sözündən daha dəqiq, daha rəngarəng bir təsvirdir. Çörəyin hər tərəfdən bərabər deyil, nöqtələr halında yüngülcə qızardığını, xarici görünüşünə özəl bir toxunma verdiyini göstərir. Həm də bu ifadə çörəyin qızarmış, qızılı rəng almasının xoş əlamətini vurğulayır.
Ümumiyyətlə, "qarsaq" sözü sadəcə bir hadisəni deyil, həm də həmin hadisənin nəticəsində yaranan xarici görünüşü, toxumasını, hətta qoxusunu belə oxucuya çatdıran zəngin bir söz olaraq qəbul edilə bilər. Onun istifadəsi, mətnə obrazlılıq və canlılıq qatır.