Ala-qarsaq sifəti, əsasən çörək, ət və digər bişirilən qidalar üçün işlədilir və bunların yaxşı bişmədiyini, içərisinin xam qaldığını bildirir. Sözün tərkibindəki "ala" hissəsi, qeyri-bərabər, ləkəli, tam olmayan bişməni ifadə edir. "Qarsaq" isə, içərinin hələ də xam, yumşaq və bərkimiş olmamasını vurğulayır. Beləliklə, ala-qarsaq sözü, sadəcə "xam" deyilməkdən daha çox məlumat verir, bişmənin qeyri-bərabərliyini və qida məhsulunun tam hazır olmamasını əks etdirir.
Bu sözün təsviri daha da dərinləşdirilə bilər: Ala-qarsaq çörək, məsələn, xaricdən qızarmış, lakin içərisində xam xəmir hissələri olan çörəkdir. Ət üçün istifadə edildikdə isə, ətin xarici hissəsinin bişmiş, daxili hissəsinin isə qırmızı və ya çiy qaldığını ifadə edir. Beləliklə, "ala-qarsaq" sadəcə "xam" deyil, "qeyri-bərabər bişmiş" mənasını daha dəqiq və obrazlı şəkildə çatdırır.
Maraqlı bir məqam da odur ki, "ala-qarsaq" sözü yalnız yeməklərin bişmə dərəcəsini deyil, həm də bəzən işlərin yarımçıq qaldığını, tam başa çatdırılmadığını ifadə etmək üçün məcazi mənada da işlənə bilər. Məsələn, "O iş ala-qarsaq qaldı" deyəndə, işin yarımçıq, tamamlanmamış olduğunu nəzərdə tutulur.
Yekun olaraq, "ala-qarsaq" sözü sadə görünüşünə baxmayaraq, qida məhsullarının bişmə dərəcəsini təsvir etməkdə zəngin məna ehtiva edir və həm də məcazi mənada işlədilərək, işlərin tamamlanmamağını ifadə edə bilir. Bu sözün canlılığı və obrazlılığı onu Azərbaycan dilinin rəngarəng leksikasının maraqlı nümunələrindən biri edir.