Qaşıntı sözü, əsasən "qaşınma" hərəkəti ilə əlaqəli olsa da, daha geniş və dərin bir mənaya malikdir. Birinci mənası, həqiqətən də, dəri səthində hiss edilən qaşınma, qıcıqlanma hissidir. Bu, müxtəlif səbəblərdən – həşərat sancmasından, allergik reaksiyalardan, dəri xəstəliklərindən və ya sadəcə quru dəridən qaynaqlana bilər. Qaşıntı bu halda, həmin qıcıqlanmanı aradan qaldırmaq istəyini ifadə edən bir əlamətdir.
Lakin, "qaşıntı" sözünün ikinci mənası daha az tanınmış, lakin daha maraqlıdır. Bu məna, əsasən taxta, metal və ya digər materialların aşınması, qırılması nəticəsində əmələ gələn kiçik, xırda hissəcikləri, tozları və ya qırıntıları ifadə edir. Bu mənada "qaşıntı" sözü, materialın səthinin qeyri-hamarlığını, onun kövrəkliyini və ya köhnəliyini göstərir. Misal üçün, köhnə bir təknənin taxta hissəsindən tökülən kiçik qırıntılar "təknənin qaşıntısı" adlandırıla bilər. Eləcə də, uzun müddət istifadə edilmiş bir ət taxtasının səthində əmələ gələn xırda parçaları da "qaşıntı" kimi ifadə etmək olar.
Beləliklə, "qaşıntı" sözü, həm fiziki bir hissi, həm də fiziki bir hadisəni təsvir edə bilir. Bu iki mənanın ortaq nöqtəsi isə səthin qeyri-bərabərliyi və ya qeyri-kamilliyidir. Birinci halda, dəri səthinin qıcıqlanması, ikinci halda isə material səthinin aşınması və parçalanması nəticəsində meydana gələn qeyri-bərabərlikdir.