Qeyzli-qeyzli zərfi, acıqlanmış, hiddətlənmiş, qəzəbli bir halda və ya şəkillə hərəkət etməyi, danışmağı və ya davranmağı ifadə edir. Sözün tərkibindəki təkrarlanan "qeyzli" hissəsi, həmin duyğunun şiddətini və davamlılığını vurğulayır. Sadəcə "qeyzli" sözündən fərqli olaraq, "qeyzli-qeyzli" həmin hissin daha intensiv və nəzərəçarpan şəkildə ortaya çıxdığını göstərir.
Məsələn, "Qeyzli-qeyzli danışmaq" ifadəsi, insanın səs tonunda, mimikalarında və bədən dilində açıq-aşkar qəzəbin göründüyünü bildirir. Bu, sadəcə qəzəbli olmaqdan daha çox, həmin qəzəbin ətrafdakılar tərəfindən asanlıqla hiss ediləcək qədər aşkar və təsirli bir şəkildə təzahür etdiyini göstərir.
Misal olaraq verilən "Lütfəli bəy evinə gəlib, qeyzli-qeyzli gəzinərək öz-özünə deyirdi: – Arvad, dayan, gör mən sən..." cümləsində Lütfəli bəyin həm hiddətləndiyi, həm də bu hiddətini fiziki hərəkətləri ilə (gəzinməsi) də ifadə etdiyi açıqca görünür. "Qeyzli-qeyzli" zərfi onun hərəkətinin və sözlərinin arxasındakı güclü qəzəbini və əsəbiliyini vurğulayır.
Qeyd edək ki, "qeyzli-qeyzli" zərfi əsasən ədəbi üslubda istifadə olunur və danışıq dilində daha az rast gəlinir. Bu, sözün ifadə etdiyi şiddətli və dramatik tonla əlaqədardır.