Qəlbiləşdirmə sözü, "qəlbiləşdirmək" fellindən törəmiş bir isimdir. Sadəcə olaraq feilin məsdər formasının (isim halının) ifadə etdiyi kimi, qəlbin hər hansı bir təsiri altında olmasını, qəlbin bir şeyə qarşı duyduğu hisslərin və ya həyəcanın nəticəsini ifadə edir. Lakin, bu izah bir qədər dar çərçivədə qalır. Daha geniş mənada qəlbiləşdirmə, şəxsin daxili aləmində, qəlbində baş verən dəyişiklikləri, təsirləri, duyğuları və ya həyəcanları əhatə edir. Bu dəyişikliklər müxtəlif səbəblərdən yarana bilər: sevgi, kədər, qorxu, ümid, həyəcan, və ya hətta təəccüb kimi.
Qəlbiləşdirmə, sadəcə bir hissin təsviri deyil, həm də bu hissin səbəb olduğu hərəkət və davranışlara təsirini özündə ehtiva edir. Məsələn, kimsənin qəlbindəki sevgi onu fədakarlığa, həyəcan onu cəsarətli bir addım atmağa, kədər isə onu təcrid olunmağa sövq edə bilər. Beləliklə, qəlbiləşdirmə, bir proses kimi, qəlbin təsiri altındakı fərdi, həm daxili, həm də xarici olaraq dəyişdirir.
Ədəbiyyatda qəlbiləşdirmə çox zəngin və çoxcəhətli bir ifadə vasitəsidir. Şairlər və yazıçıların qəlb həyatını, duyğu dənizini təsvir etmək üçün tez-tez müraciət etdikləri bir vasitədir. Qəlbiləşdirmə, mətnə emosional dərinlik qatır, oxucuda əsərin qəhrəmanının hisslərini daha yaxşı anlamağa və empatiya etməyə imkan verir. Bu baxımdan, qəlbiləşdirmə, sadə bir lüğət mənasından uzaqlaşaraq, ədəbi bir kontekst əldə edir və əsərin ifadə gücünü artırır.
Nəticə olaraq, qəlbiləşdirmə sadəcə bir söz deyil, insanın daxili aləminin zənginliyini, duyğularının mürəkkəbliyini və bu duyğuların həyatına təsirini əks etdirən güclü və çoxşaxəli bir anlayışdır.