Qoçbaşı, qədim müharibə texnologiyalarının təcəssümüdür. Bu, əsasən qalaların möhkəm divarlarını dağıtmaq üçün nəzərdə tutulmuş, dəhşətli bir hərbi vasitə idi.
Qoçbaşının quruluşu olduqca sadə, lakin effektiv idi. Uzun və möhkəm bir taxta tirdən (bəzən metaldan da hazırlanırdı) ibarət olan bu alət, bir tərəfində qoyun başını xatırladan böyük, dəmir bir başlıqla təchiz olunmuşdu. Bu dəmir başlıq, qalaların divarlarına vurulmaq üçün nəzərdə tutulmuşdu.
Əsgərlər qoçbaşını bir neçə nəfərlə birlikdə hərəkət etdirərək, ritmik şəkildə divara vururdular. Davamlı və güclü zərbələr nəticəsində divarlarda çatlar əmələ gəlir, nəhayət, divarın bir hissəsi dağılır və düşmənə yol açılırdı. Qoçbaşının təsiri, həm divarın materialından, həm də zərbələrin gücündən və davamlılığından asılı idi.
Qoçbaşı yalnız divarları sındırmaq üçün deyil, həmçinin düşmənin müdafiə qurğularını, qapıları və ya digər maneələri dağıtmaq üçün də istifadə olunurdu. Bu vasitənin istifadəsi əsgərlərin həyatını təhlükəyə atırdı, çünki düşmən tərəfindən atılan oxlar, daşlar və digər atəş silahları ilə asanlıqla hədəfə çevrilə bilərdi. Buna baxmayaraq, qoçbaşı qədim müharibələrdə mühasirə zamanı mühüm rol oynayan, qalaların fəthində əhəmiyyətli bir amil idi.
Qədim əlyazmalar və təsvirlərdə rast gəldiyimiz qoçbaşı, tarixin dərinliklərindən gələn, həm dəhşətli, həm də maraqlı bir müharibə alətinin şahididir.