Qolbaq sözü Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında bəzək əşyası kimi tanınır. Əsasən qadınların biləklərinə taxdıqları, müxtəlif materiallardan (metal, muncuq, ipək və s.) hazırlanan, bəzən qiymətli daşlarla bəzədilmiş bir zəriflik əlamətidir. Qolbaqlar sadə və ya mürəkkəb dizayna sahib ola bilər, həmçinin müxtəlif mədəniyyətlərdə fərqli simvolik mənaları daşıyır. Məsələn, bəzi mədəniyyətlərdə qolbaqlar evlilik, sərvət və ya sosial statusun simvolu kimi qəbul edilir.
Aşıq Vəlinin misrasında ("Qolbağılar cumur qollara doğru") istifadə olunan "qolbaq" sözü daha çox, bir çox qolbağın eyni anda və sürətlə taxılmasını, sanki qollara tökülməsini, gözəllik və zənginliyin bolluğunu ifadə edir. Bu, həm də qolbağın sadəcə bir bəzək əşyası deyil, həm də gözəllik və zənginliyi simvolizə etdiyini göstərir. Şeir kontekstində, "qızılgül əndamlı, lalə yanaqlı" təsvirləri ilə birlikdə qolbaq, gözəlliyi tamamlayan, onu daha da vurğulayan bir detal kimi təqdim olunur.
Qolbağın tarixi çox qədimlərə gedib çıxır. Arxeoloji qazıntılar müxtəlif dövrlərə aid qolbaq nümunələrinin mövcudluğunu sübut edir. Materialından tutmuş dizaynına qədər müxtəliflik göstərən qolbaqlar, hər bir dövrün mədəniyyətini, estetik baxışlarını əks etdirir. Bu baxımdan, qolbaq sadəcə bir bəzək əşyası olmaqdan daha çox, bir tarix, bir mədəniyyət abidəsidir.
Beləliklə, "qolbaq" sözü sözlük mənasından kənara çıxaraq, ədəbi əsərlərdə və gündəlik danışıqda çox geniş mənalarda işlədilə bilir: sərvət, gözəllik, zəriflik, sosial status, tarix və mədəniyyət. Aşıq Vəlinin misrasında olduğu kimi, "qolbaq" şairin ifadə vasitəsinə, gözəllik təsvirinə xidmət edən incə bir detal olaraq da çıxış edir.