Qovuşma sözü "qovuşmaq" felindən törəmiş bir isimdir. Əsas mənası, iki və ya daha çox şeyin bir-birinə yaxınlaşması, birləşməsi, bir yerə gəlməsi deməkdir. Bu birləşmə fiziki təmasla, yaxın məsafə ilə və ya hətta məcazi mənada da baş verə bilər.
Fiziki qovuşma nümunələri olaraq, iki əlin bir-birinə toxunmasını, iki yolun bir nöqtədə kəsişməsini, parçaların bir-birinə yapışdırılmasını göstərmək olar. Mövzunun genişliyinə görə, burada əşyaların birləşməsinin növləri müxtəlifdir: mexaniki birləşmə (məsələn, vintlə birləşmə), kimyəvi birləşmə (məsələn, yapışqanla yapışdırma), və ya təbii birləşmə (məsələn, çayların birləşərək böyük bir çay əmələ gətirməsi).
Məcazi mənada isə, qovuşma, arzuların, fikirlərin və ya insanların bir-birinə yaxınlaşması, bir məqsəd ətrafında birləşməsi anlamını da verir. Məsələn, "iki qrupun qovuşması" deyərkən, onların birgə əməkdaşlığa başlamasını, "arzu ilə gerçəkliyin qovuşması" deyərkən isə, istəklərin reallaşmasını ifadə edirik. Bu mənada, qovuşma bir növ tamamlanma, birliyin əldə olunması kimi başa düşülür.
Qovuşma sözü, həm də zaman və məkan baxımından bir nöqtədə görüşməni, bir yerə toplaşmanı ifadə edə bilər. Məsələn, "ailənin qovuşması" deyəndə, ailə üzvlərinin bir yerdə toplaşmasını nəzərdə tuturuq. Bu mənada, qovuşma birlik, qarşılıqlı əlaqə və ümuma yönəlmiş bir proses kimi qəbul edilir.
Beləliklə, "qovuşma" sözü sadə bir birləşmədən daha geniş bir məna spektrinə malikdir və kontekstdən asılı olaraq müxtəlif təfsirlərə yol açır. Həm fiziki, həm də məcazi mənaları olan bu söz, dilin zənginliyini və ifadə imkanlarını nümayiş etdirir.