Qövmiyyət (ər. قَوْمِيَّت) sözü, bir qövmə və ya millətə mənsubiyyət hissini, o millətin üzvü olma şüurunu ifadə edir. Sadəcə olaraq "bir qövmə, bir xalqa mənsub olma"dan daha geniş bir mənaya malikdir. Bu, yalnız soyad, əcdad və ya coğrafi mövqe ilə məhdudlaşmır; daha çox, ortaq dil, mədəniyyət, tarix, adət-ənənə, dəyərlər sistemi və ümumi tale hissini əhatə edən mürəkkəb bir konsepsiyadır.
Qövmiyyət hissi, insanların özünü bir qrupun üzvü kimi tanıması və bu qrupa bağlılıq hissi yaşaması ilə səciyyələnir. Bu bağlılıq, müxtəlif səviyyələrdə özünü göstərə bilər – qürur, məsuliyyət, həmrəylik, birgə mübarizə və ya əməkdaşlıq kimi. Milli qürur, milli birliyin və müstəqilliyin müdafiəsi, mədəni irsin qorunması və inkişaf etdirilməsi kimi ifadələrdə qövmiyyət hissinin gücü aydın görünür.
Mirzə Səid Ordubadinin sitat gətirdiyi "Çünki buna onların qövmiyyəti də icazə verir" ifadəsi, qövmiyyətin bir hərəkətin, qərarın və ya davranışın məqbul olmasına, hətta zəruri olmasına qərar verən bir amil kimi rolunu vurğulayır. Başqa sözlə, bir qövmin üzvləri, öz qövmiyyətlərinin dəyər və normalarına uyğun olaraq hərəkət edirlər və bu davranış qövmiyyətin özünün icazə verməsi ilə mümkün olur.
Qövmiyyət anlayışı, milliyyətçilik, etnosentrizm və ya milli azlıqlar kimi daha geniş sosial və siyasi kontekstlərdə də araşdırılmalıdır. Çünki qövmiyyət hissinin həm birləşdirici, həm də bölücü təsiri ola bilər. Sağlam milli şüur, tolerantlıq və başqa mədəniyyətlərə hörmət əsasında qurulduqda, qövmiyyət hissi, milli birliyin və inkişafın mühüm təməli ola bilər. Əks halda isə, ekstremizm və qarşıdurmaya səbəb ola bilər.