Lehim (ərəbcədən) – metal əşyaların bir-birinə möhkəm birləşdirilməsi üçün istifadə olunan, əsasən qalay, qurğuşun və ya digər metalların ərintisidir. Lehimləmə prosesi, ərintilərin nisbətən aşağı ərimə temperaturuna malik olması sayəsində, əsas metalları əritmədən birləşdirməyə imkan verir. Bu, həm də lehimləmənin çox yönlü və dəqiq bir birləşdirmə üsulu olmasını təmin edir.
Lehimlərin tərkibi, birləşdiriləcək metalların növünə və lehimləmənin aparılacağı şərtlərə (temperatur, mühit və s.) görə dəyişir. Məsələn, elektrik cihazlarının istehsalında istifadə olunan lehimlər, korroziyaya və yüksək temperaturlara daha davamlı olmalıdır. Qalay-qurğuşun lehimləri (ənənəvi lehimlər) geniş yayılmış olsa da, ekoloji baxımdan daha təhlükəsiz olan qurğuşunsuz lehimlər (məsələn, qalay-gümüş lehimləri) hazırda daha çox üstünlük təşkil edir.
Lehimləmə prosesi, əvvəlcə birləşdiriləcək səthlərin təmizlənməsini və hazırlanmasını tələb edir. Sonra isə ərinti, lehim dəmirinin köməyi ilə ərimə temperaturuna qədər qızdırılır və birləşdiriləcək səthlərə tətbiq olunur. Lehimin səthlərlə yaxşı yapışması üçün lehim axıcısı (flux) adlanan maddələrdən istifadə olunur. Axıcının əsas funksiyası, səthdəki oksid təbəqəsini təmizləmək və lehimin yayılmasını asanlaşdırmaqdır.
Lehimləmə, elektronika, santexnika, avtomobildən tutmuş müxtəlif sahələrdə geniş istifadə olunan bir texnologiyadır. Yüksək dəqiqlik və etibarlılıq tələb olunan yerlərdə, lehimləmə digər birləşdirmə üsullarına (məsələn, qaynaq) üstünlük təşkil edir. Lehimləmənin unikal xüsusiyyətləri, onu müasir texnologiyanın ayrılmaz bir hissəsinə çevirir.