Lələkli sifəti əsasən quşlar üçün istifadə olunur və onların bədəninin tüklərlə, daha doğrusu lələklərlə örtülü olduğunu bildirir. Bu, quşların xarakterik xüsusiyyətidir və onlara uçmağa, istiliyi tənzimləməyə və kamuflyaj olunmağa kömək edir. Lələklərin forması, ölçüsü və rəngi müxtəlif quş növlərində fərqlidir, bu da onların təsnifatında və müəyyənləşdirilməsində mühüm rol oynayır.
Lələkli sözü sadəcə "lələklə örtülü" mənasından daha çox şeyi ifadə edir. O, quşların zərifliyini, gözəlliyini və hətta müəyyən bir təəccübü də əks etdirə bilər. Məsələn, "lələkli tovuz" ifadəsi yalnız tovuz quşunun lələklə örtülü olduğunu deyil, həm də onun gözəl, rəngarəng və möhtəşəm görünüşünü vurğulayır. Sözün istifadəsi kontekstdən asılı olaraq hətta poetik bir məna da daşıya bilər.
Verilmiş nümunədə ("Zərrintac xanım:] Alagöz, sən mənə qulluq edərsən, mən də səni lələkli tovuz kimi bə...") "lələkli tovuz" ifadəsi Alagözün qiymətləndirilməsini, onun gözəlliyinə və əhəmiyyətinə verilən dəyəri göstərir. Bu, sadəcə bir təsvir deyil, həm də metaforik bir ifadədir; Zərrintac xanım Alagözün özünə olan xüsusi qayğısını və əhəmiyyətini vurğulamaq üçün bu ifadəni istifadə edir.
Beləliklə, "lələkli" sözü sadə bir sifət olmaqdan kənara çıxaraq, kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalar və emosional çalarlar daşıyır. Onun istifadəsi ədəbi əsərlərdə təsvirləri daha canlı və rəngarəng edir.