Mahnı sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir termin olub, musiqi əsərinin ən çox tanınmış və geniş istifadə olunan adlarından biridir. "Nəğmə" kimi sinonimləri ilə birlikdə istifadə olunsa da, "mahnı" sözü daha sadə, daha gündəlik və daha geniş bir məna kəsb edir. Nəğmə daha çox poetik, incə və ifadəli bir hissiyyat daşıyır, mahni isə musiqinin həm poetik, həm də sadə, rəqsli, hətta uşaq mahnıları kimi müxtəlif formalarını əhatə edir.
Lüğətlərdəki "hava" mənası mahnının melodik quruluşunu, musiqi naxışını ifadə edir. Yəni, mahnının əsas melodik xətti, onun səslənmə üsulu "hava" kimi də adlandırılır. Bu, bir mahnının digərindən fərqlənməsinə, özünəməxsusluq qazanmasına səbəb olan əsas amillərdən biridir. "Şərqi" ifadəsi isə mahnının coğrafi mənşəyini, üslubunu və ya musiqi ənənəsini göstərə bilər - məsələn, şərq musiqisinin təsiri altında yaradılmış bir mahnı.
"Mahnı oxumaq" ifadəsi isə mahnı ifa etmək, səsləndirmək, oxumaq mənasını verir. Bu, mahnının sadəcə olaraq dinlənilməsi yox, aktiv bir şəkildə ifa olunması və digərləri ilə paylaşılması deməkdir. Verilən misallarda olduğu kimi, mahnılar həm şənliklərdə, həm də həyatın gündəlik anlarında insanların duyğularını ifadə etmək, əhval-ruhiyyələrini yüksəltmək və ya kədərlərini bölüşmək üçün istifadə olunur.
Ədəbiyyat nümunələrində mahnı, hadisələri ifadə etmək, obrazların daxili aləmini açmaq və ya atmosferi canlandırmaq üçün bir vasitə kimi də istifadə olunur. A.Səhhət və Vaqifin misallarında mahnı, təbiətin gözəlliyini, sevgini və ya qayğını ifadə etmək üçün bir simvol olaraq işlənir. Beləliklə, mahnı yalnız bir musiqi əsəri deyil, həm də bir ünsiyyət vasitəsi, bir incəsənət forması və həyatın ayrılmaz hissəsidir.