Maqnat [lat. magnatus – kübar, əyan] termini, Avropa tarixinin, xüsusilə də feodalizmin çiçəkləndiyi dövrlərinin ayrılmaz bir parçasıdır. Latın dilindən mənşə götürən bu söz, "böyük", "güclü", "nüfuzlu" kimi mənaları özündə cəmləşdirərək, tarixi kontekstdə özünəməxsus bir tərifi tapmışdır.
Sadəcə "iri feodal, mülkədar" kimi tərif edilməkdən daha çox, maqnatlar, həqiqətən də, öz dövrünün siyasi və iqtisadi həyatında əhəmiyyətli rol oynayan, geniş torpaq sahələrinə, var-dövlətə və nüfuzə sahib olan şəxslər olmuşlar. Avropanın bir çox ölkələrində, xüsusilə də keçmiş Polşa və Macarıstan Krallıqlarında, maqnatlar kralların hakimiyyətinə ciddi təsir göstərən, hətta onları müəyyən məsələlərdə məcbur edə bilən güclü bir təbəqə təşkil edirdilər.
Onların gücü yalnız torpaq mülkiyyətinə deyil, həm də geniş kəndli əhalisinin üzərinə hakim olmağa, öz qoşunlarını saxlamağa və siyasi proseslərdə fəal iştirak etməyə əsaslanırdı. Magnatlar tez-tez krallarla mübarizə aparır, öz maraqlarını müdafiə etmək üçün müttəfiqliklər qurur və hətta üsyanlar təşkil edirdilər. Beləliklə, maqnatlar sadəcə varlı adamlar deyil, həm də siyasi oyunçular, feodal sisteminin əsas sütunlarından biri idilər.
Polşa-Litva Birliyində və Macarıstanda maqnatların rolu daha da önəmli idi. Bu ölkələrdə onlar Sejm (parlament)də əhəmiyyətli təmsilçiliyə malik olub, qanunvericiliyin formalaşmasına və dövlət siyasətinin müəyyənləşdirilməsinə birbaşa təsir edirdilər. Onların iqtisadi gücü, siyasi nüfuzları ilə birlikdə, bu ölkələrin tarixinə və siyasi inkişafına dərin izlər qoymuşdur. Bu səbəbdən, "maqnat" sözünün mənasını başa düşmək üçün sadəcə var-dövlət və torpaq mülkiyyətindən kənara çıxaraq, həmin dövrün siyasi kontekstini, feodal münasibətlərini və maqnatların bu sistemdə oynadıqları rolu nəzərə almaq lazımdır.