Mehli sifəti, əsasən Azərbaycan dilində istifadə olunan və "meh əsən", "xəfif küləkli" mənalarını ifadə edən bir sözdür. Lüğətlərdəki qısa izahı, sözün əsl gözəlliyini və çağırışdırdığı duyğuları tam əks etdirmir.
Mehli hava, sadəcə olaraq xəfif küləkli deyil; o, həlim bir nəfəs, incə bir toxunuş, səhər şehinin üzərində oynayan bir incəlikdir. Bu, səhərin sakitliyini özünəməxsus bir cazibə ilə bəzəyən, təbiətin yumşaq bir təbəssümüdür. Səhər mehini hiss etmək, günün qayğılarından uzaqlaşmaq, ruhun təravət tapması deməkdir.
Mehli səhər, şairlərin ilham pərisi, rəssamların rəng palitrası, musiqiçilərin notlarıdır. O, təbiətin sakit gözəlliyini, həyatın təzəliyini və ümidin parlaqlığını özündə cəmləşdirir. Mehli havada hər şey daha aydın, daha təmiz, daha canlı görünür. Sanki hər şey yeni doğulmuş kimi, təravət və safllıqla doludur.
Mehli sözünün mənası, sadəcə olaraq lüğətlərdəki qısa izahdan daha çoxdur. O, duyğu, təəssürat, təcrübə dünyasını əks etdirən zəngin bir məna daşıyır. Sözün köklərinə nəzər salsaq, "meh" sözünün özü də bir çox mənaları ehtiva edir: səhər şehindən tutmuş, sisə, hətta bir qədər kədərli bir atmosfere qədər. Mehli sözü isə bu mənaların hamısını incə bir şəkildə birləşdirir və bizə təbiətin incə simfoniyasını təqdim edir.