Merac (ərəbcə مِعْرَاج) sözü İslam dinində çox önəmli bir hadisəni, Məhəmməd peyğəmbərin (s.ə.s.) gecə səmaya uçuşunu və Allahla görüşünü ifadə edir. Bu hadisə, İslam inancında Peyğəmbərin Allah tərəfindən alındığı, ilahi əmrləri və gələcək vəhyləri qəbul etdiyi müqəddəs bir gecədir. Mənbələrə görə, Peyğəmbər (s.ə.s.) Buraq adlı qanadlı bir heyvanla səmaya yüksələrək, cənnət və cəhənnəmi görmüş, digər peyğəmbərlərlə görüşmüş və nəhayət, Allahın hüzuruna çıxmışdır.
Merac, sadəcə bir fiziki səyahət deyil, həm də ruhani bir təcrübədir. Peyğəmbərin (s.ə.s.) bu səyahəti əsnasında yaşadığı ruhani təcrübələr, insanın Allahla münasibətinin dərinliyini və ilahi qüvvətin sonsuzluğunu göstərir. Bu hadisə, müsəlmanlar üçün iman möhkəmləndirmək, Allahın qüdrətinə və Peyğəmbərin (s.ə.s.) peyğəmbərliyinin həqiqətinə inamı artırmaq baxımından əhəmiyyətlidir. Merac, Allahın Öz bəndəsinə olan xüsusi rəğbətini və Peyğəmbərin (s.ə.s.) Allah yanında olan yüksək mövqeyini vurğulayır.
İslam ədəbiyyatında merac haqqında çoxlu rəvayətlər mövcuddur. Bu rəvayətlər, Peyğəmbərin (s.ə.s.) səmaya uçuşu zamanı gördüyü və yaşadığı hadisələrin təfərrüatlı təsvirlərini ehtiva edir. Bu rəvayətlər, həm də müxtəlif təfsirlərə və interpretasiyalara məruz qalmışdır. Ancaq əsas məqam, meracın Allahın qudrətinin və Peyğəmbərin (s.ə.s.) ilahi əlaqəsinin qüdrətli bir təzahürü olmasıdır.
Namazın "möminin meracı" kimi təsvir edilməsi, namazın da insanı Allahla ruhani bir əlaqəyə bağlayan, Allahın hüzuruna qalxmağa bənzər bir təcrübə yaratdığını bildirir. Yəni, namaz vasitəsi ilə, müsəlmanlar gündəlik həyatlarında ruhani bir yüksəliş yaşayaraq, Allahla əlaqələrini möhkəmləndirə bilərlər.