Meşəşünaslıq, meşəçiliyin bir qolu olaraq, meşələrin idarə edilməsi, qorunması və istifadəsinin elmi əsaslarını araşdıran bir elm sahəsidir. Meşəçilikdən fərqli olaraq, meşəşünaslıq daha çox nəzəri və tədqiqat yönümlüdür. Bu sahə meşə ekosistemlərinin kompleks quruluşunu, bitki və heyvan növlərinin qarşılıqlı əlaqələrini, torpaq və su ehtiyatlarının idarə edilməsini, həmçinin meşə yanğınları, zərərvericilər və xəstəliklərlə mübarizə üsullarını əhatə edir.
Meşəşünaslığın əsas məqsədi davamlı meşə təsərrüfatı prinsiplərinin tətbiqi vasitəsilə meşələrin ekoloji, iqtisadi və sosial əhəmiyyətinin artırılmasıdır. Bu, meşə ehtiyatlarının səmərəli istifadəsi, meşə biomüxtəlifliyinin qorunması, meşə ekosistemlərinin sağlamlığının təmin edilməsi və meşələrin iqlim dəyişikliyinə uyğunlaşdırılması kimi məsələləri əhatə edir. Meşəşünaslıqda müasir texnologiyalar, məsələn, coğrafi informasiya sistemləri (GIS) və uzaqdan zondlama texnologiyaları geniş istifadə olunur.
Meşəşünaslıq tədqiqatları meşənin bioloji müxtəlifliyinin qorunması, meşə yanğınlarının qarşısının alınması və nəzarəti, meşə zərərvericilərinin və xəstəliklərinin idarə olunması, meşənin su rejiminin tənzimlənməsi, torpaq eroziyasının qarşısının alınması və karbon saxlanması kimi bir çox mühüm ekoloji məsələlərin həllinə töhfə verir. Bu elmin nəticələrindən meşə təsərrüfatı, meşə sənayesi, ətraf mühitin mühafizəsi və əlaqədar digər sahələrdə geniş istifadə olunur.
Qısacası, meşəşünaslıq sadəcə meşələrin idarə edilməsi deyil, meşə ekosistemlərinin kompleks bir şəkildə araşdırılması və davamlı idarə olunması üçün elmi əsaslar təqdim edən mürəkkəb və çoxşaxəli bir elm sahəsidir. Bu sahənin inkişafı planetin ekoloji sağlamlığı üçün son dərəcə əhəmiyyətlidir.