Məğrur-məğrur zərfi, əsasən "məğrur" sifətinin təkrarı ilə əmələ gələrək, hərəkət və ya vəziyyətin məğrurluq, təkəbbür və ya özünəinamla dolu şəkildə, əzəmətli və görkəmli bir tərzdə həyata keçirildiyini ifadə edir. Sadəcə "məğrur" sifətinin daha güclü və təsirli bir şəkildə təsvirini vermək üçün istifadə olunur. Bu, sözün sadəcə təkrarı deyil, daha çox həmin hissin daha aydın və ifadəli şəkildə çatdırılmasını təmin edən bir üslubi vasitədir.
Birinci mənası kimi, "Bax məğrurcasına" ifadəsi ilə bənzərliyi nəzərə çarpır. Ancaq "məğrur-məğrur" daha dramatik və təsirli bir təsvir yaradır. Məsələn, "Başımızın üzərində üçrəngli bayrağımız məğrur-məğrur dalğalanır" cümləsində bayrağın dalğalanmasının sadəcə deyil, əzəmətli, qürurverici və fəxrlə dolu bir şəkildə həyata keçirildiyini vurğulayır. Bu, sadəcə bayrağın dalğalanmasını deyil, onun arxasında duran milli qüruru və məğrurluğu da ifadə edir.
İkinci mənada isə "təşəxxüslə, təkəbbürlə, lovğa-lovğa" ifadələri ilə sinonim kimi işlənir. Ancaq burada da "məğrur-məğrur" bunlardan daha çox şəxsiyyətin daxili hisslərini və davranışının xarici təzahürünü daha təsirli və canlı şəkildə əks etdirir. Bu, yalnızca özünəinamlı deyil, həm də özünə qiymət verən, özünə hörmət edən bir şəxsiyyətin təsvirini verməyə xidmət edir. Beləliklə, söz, sadəcə olaraq təkəbbürü deyil, özünə olan güvən və hörmətin bir ifadəsidir.
Nəticə etibarilə, "məğrur-məğrur" zərfi, "məğrur" sifətinin sadə təkrarından daha çox, əzəmət, qürur, özünəinam və təşəxxüsü daha güclü şəkildə ifadə etmək üçün istifadə olunan təsirli bir üslubi vasitədir. Onun istifadəsi, mətnə dramatiklik və təsirlilik qatar.