Məhbubə (ər. مَحْبُوبَة - məhbubə) sözü ərəb dilindən götürülmüşdür və əslində "sevilən", "sevgili" mənasını verir. Lüğətlərdə sadəcə "sevgili, məşuqə, istəkli (qadın-qız)" kimi tərcümə edilməsinə baxmayaraq, bu sözün romantizm və sevgi əlaqələri kontekstində daha zəngin bir mənaya malik olduğunu söyləmək olar.
Məhbubə, sadəcə fiziki cəlbediciliyə əsaslanan bir əlaqəni deyil, daha dərin, qarşılıqlı sevgi və hörmətə əsaslanan bir münasibəti ifadə edə bilər. Bu söz, həm də əlaqənin intensivliyini və dərinliyini vurğulayır. Sadəcə "sevgili" sözündən fərqli olaraq, "məhbubə" sözü daha çox həsrət, ehtiras və bağlılıq duyğularını əks etdirir.
Tarixi mənbələrə nəzər salsaq, Şah Abbasın Səlmi xatunla olan münasibətinə dair misalda olduğu kimi, "məhbubə" sözü tez-tez yüksək vəzifəli kişilərin sevdikləri qadınlar üçün istifadə olunurdu. Bu, sözün sadəcə romantik bir əlaqəni deyil, həm də sosial statusu və gücü əks etdirən bir əlaqəni ifadə etdiyini göstərir. Beləliklə, "məhbubə" sözü, sadəcə bir qadın üçün istifadə olunan neytral bir termin deyil, daha çox sevginin, bağlılığın və hətta gücün bir simvoludur.
Qısaca, "məhbubə" sözü, "sevgili" sözünün daha zəngin, daha dərin və daha çox duyğu yüklü bir sinonimidir. O, sadəcə bir əlaqəni deyil, o əlaqənin keyfiyyətini, intensivliyini və tərəflər arasındakı mürəkkəb dinamikaları da ifadə edir.