Minnətdar sifəti ərəb dilindən olan "minnət" və fars dilindən olan "-dar" şəkilçisinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. "Minnət" sözü mərhəmət, lütf, yaxşılıq, əl tutma kimi mənaları əhatə edir. "-dar" şəkilçisi isə "sahib olan", "malik olan" mənalarını ifadə edir. Beləliklə, "minnətdar" sözünün əsl mənası "yaxşılığa, lütfə, mərhəmətə malik olan", yəni bir başqasının göstərdiyi yaxşılığın şüurunda olan, bu yaxşılığa görə özünü borclu hiss edən şəxsi ifadə edir.
Lüğətlərdəki "birindən gördüyü yaxşılığa qarşı mütəşəkkir olan, minnətə qarşı özünü borclu hiss edən, yaxşılıq bilən, razılıq edən" tərifi "minnətdar" sözünün mənasını qismən əhatə edir. Lakin bu tərif sözün daha geniş kontekstual istifadəsini tam əks etdirmir. "Minnətdar" sözü sadəcə olaraq şifahi təşəkkür ifadə etməkdən də xeyli artıq mənaya malikdir. O, qarşı tərəfə daxili bir bağlılıq, hörmət və dərin minnətdarlıq hissinin ifadəsidir. Bu hissin açıq şəkildə ifadə edilməsi və ya edilməməsi "minnətdarlığın" varlığını və ya olmamasını təyin etmir.
Misal üçün, "O, köməyimə görə çox minnətdardı" cümləsində şifahi təşəkkürün varlığı və ya olmaması fərq etmir. Əsas olan köməyə görə daxili bir borcluq hissi, dərin hörmət və minnətdarlıq hissinin mövcudluğudur. Başqa bir misalda, "Minnatdar insanlar həmişə yaxşılığa yaxşılıqla cavab verərlər" cümləsində minnətdarlığın əməli tərəfi vurğulanır. Yəni minnətdarlıq sadəcə bir hissi deyil, həm də əməli həyatda özünü göstərən bir xüsusiyyətdir. "Minnatdar olmaq" insanın mənəvi keyfiyyətlərindən biri kimi də qəbul edilə bilər.
Beləliklə, "minnətdar" sözünün tam mənasını "bir başqasının göstərdiyi yaxşılığa, lütfə, mərhəmətə görə dərin hörmət və borcluq hissi keçirən, bu hissi öz hərəkətlərində əks etdirən" kimi təyin etmək daha düzgün olardı. Sözün istifadəsi kontekstdən asılı olaraq müxtəlif nüanslar əldə edə bilər, ancaq əsas mənası hər zaman yaxşılığa qarşı daxili minnətdarlıq və hörmət hissidir.