Mismar (ərəbcə mıx sözündən) – 1. Taxta, dəmir və s. materialları bir-birinə birləşdirmək üçün istifadə olunan, başı yuvarlaq və ya düz, bir ucu iti, digər ucu düz olan metal əşya. Mismarlar ölçülərinə, formasına (məsələn, qalın başlı, nazik başlı, halqa mismar), materialına (polad, mis, alüminium) və istifadə məqsədinə (məsələn, taxta mismarı, beton mismarı) görə müxtəlif növlərə bölünür. Onlar çəkic vasitəsilə vurulur və əşyaların möhkəm birləşməsini təmin edir.
2. məc. Nəyinsə möhkəm, ayrılmaz bir hissəsi, əsasını təşkil edən element. "Onun həyatının mismarı ədalət mübarizəsi idi." Bu mənada mismar sözü möhkəmlik, əsaslılıq, ayrılmazlıq kimi mənaları ifadə edir. Burada əsas fikir, həmin əşyanın və ya hadisənin əsasını, özülünü təşkil edən amilə vurğu edilir.
3. məc. Nəyisə qəti şəkildə bağlamaq, möhkəmləndirmək mənasında da işlənə bilər. "Bu qərarı onun taleyinə mismar vurdu." Bu mənada, mismar sözü qəti, geri dönməz bir qərar və ya hadisənin nəticələrini ifadə edir. Əvvəlki mənada olduğu kimi, burada da möhkəmlik, əsaslılıq ideyası önə çıxır, lakin bu dəfə mənfi bir kontekstdə.
4. arxaik (az işlənən) Mıx kimi nazik, iti və uzun şey. Bu istifadə üslub baxımından köhnəlmişdir.
Mismar sözünün nümunə cümlələrdə istifadəsi yuxarıdakı paraqraflarda göstərilib. Sözün həm konkret, həm də məcazi mənalarda necə işləndiyi ilə bağlı nümunələr verilib. Sözün əsas mənası konkret olaraq metal əşyadır, lakin məcazi mənalarda istifadəsi dil quruluşunda onun geniş leksik imkanlarını göstərir.