Moruq (Rubus idaeus) giləmeyvəli bitkilər fəsiləsinə aid, çoxillik, oduncaqlaşmış zoğlu kol bitkisidir və eyni zamanda bu bitkinin meyvəsinə deyilir. Bitki 1-2 metr hündürlüyə çata bilir və əsasən meşəlik, kolluq ərazilərdə, dağ yamaclarında bitir. Zoğları tikanı ilə örtülü olur. Yarpaqları mürəkkəb, dişli kənarlı, üstdən tünd-yaşıl, altdan bozumtul-yaşıl rəngdədir. Çiçəkləri ağ və ya çəhrayı rəngdə olub, çoxlu sayda kiçik meyvələr əmələ gətirir.
Moruq meyvələri kiçik, yumru, qırmızı (nadir hallarda ağ və ya sarı) rəngdə olur. Tərkibində çoxlu sayda vitamin (C vitamini, A vitamini, B vitaminləri), mineral maddələr (kalium, maqnezium, dəmir), antioksidantlar və lif vardır. Dadı şirin və ətirlidir. Təzə, dondurulmuş, konservləşdirilmiş, mürəbbə, şirə və digər qida məhsullarının istehsalında geniş istifadə olunur. Xalq təbabətində istifadə olunması da məlumdur.
Etimologiya: "Moruq" sözünün etimologiyası tam aydın deyildir, lakin Türkiyə dilləri ilə əlaqəli olduğu güman edilir. Bəzi araşdırmalara görə, kökü "mor" (qırmızı) sözündən gəlir, "uq" isə kiçik ölçünü bildirən bir əlavədir. Yəni "kiçik qırmızı" mənasını ifadə edir.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Bağımızda çoxlu moruq bitmişdir.
- Yazda moruq bağlarına gedib giləmeyvə yığırıq.
- Qış üçün moruq mürəbbəsi hazırladıq.
- Oğlan uşaqları moruq dərməyə meşəyə getdilər.
- Moruğun ətri hər tərəfə yayılmışdı.