Nahar (ər. نَهَار - nəhar) sözü Azərbaycan dilinə ərəb dilindən keçmişdir. Əsas mənası "günorta, günün işıqlı vaxtı" olsa da, Azərbaycan dilində əsasən "günorta yeməyi" mənasında işlənir. Bu, günün ən əhəmiyyətli yeməyi olaraq, səhər yeməyindən sonra və axşam yeməyindən əvvəl qəbul edilən qidadır. Nahar, adətən, günün ortalarında, saat 12:00-14:00 arasında yeyilir, lakin bu vaxt aralığı coğrafi bölgədən və fərdi vərdişlərdən asılı olaraq dəyişə bilər.
Nahar sözü, yalnız yemək hərəkətinin özü deyil, həm də yeməyin özünü bildirir. Məsələn, "Bu gün naharımız çox dadlı idi" cümləsində "nahar" sözü yeməyin özünü, "Nahar etmək üçün vaxtımız az idi" cümləsində isə yemək yemək hərəkətini ifadə edir. Sözün işlənməsindəki bu çoxfunksiyalılıq onun dil sistemindəki möhkəm yerini göstərir.
Nahar sözü müxtəlif kontekstlərdə işlənə bilər. Məsələn, "Bayram naharı", "toy naharı" kimi ifadələr xüsusi gün və tədbirlərdə yeyilən yeməkləri ifadə edir. "Yüngül nahar", "sərt nahar" ifadələri isə yeməyin tərkibini və miqdarını bildirir. "Nahar süfrəsi" ifadəsi isə yemək yeyilən masanı, yeməyin təşkili və təqdimatını göstərir. Həmçinin, "nahar fasiləsi", "nahar saatı" kimi ifadələr də işlənir ki, bunlar yemək yemək üçün ayrılmış vaxtı ifadə edir.
Ümumiyyətlə, "nahar" sözü Azərbaycan dilinin gündəlik leksikasının ayrılmaz bir hissəsidir və günorta yeməyini ifadə etməkdən əlavə, müxtəlif məcazlı və kontekstual mənalarda da işlədilə bilər. Onun ərəb dilindən keçməsinə baxmayaraq, Azərbaycan dilinin fonetik və leksik quruluşuna tam uyğunlaşmış və təbii bir şəkildə işlənir.