Şiə (ərəbcə: شيعَة, šīʿa - "tərəfdarlar", "həmfikirlər") termini İslam dininin əsas iki əsas məzhəbindən biri olan bir dini cərəyanı ifadə edir. Sözün etimologiyasına diqqət etsək, "şiə"nin kökü olan "şiyə" felindən törəmiş olub, "izləmək", "ardınca getmək", "tərəfdar olmaq" mənalarını verir. Bu termin, Əli ibn Əbutalibin (Peyğəmbərin (s.ə.s) əmisi oğlu və kürəkəni) Peyğəmbərin (s.ə.s) xələfi kimi haqqını qəbul edən və ona müxalif olanlara qarşı çıxan qrupun adıdır. Beləliklə, "şiə" sözü əslində Əlinin və onun əhli-beytinin (ailəsinin) tərəfdarlarını ifadə edir.
Şiəlik İslamın Sünnilikdən fərqlənən bir məzhəbidir və xələf seçilməsi ilə bağlı fərqli baxışlara əsaslanır. Sünnilər dörd xəlifəni (Əbu Bəkr, Ömər, Osman və Əli) Peyğəmbərin (s.ə.s) xələfi kimi qəbul edərkən, şiələr isə yalnız Əli ibn Əbutalibin haqlı xəlifə olduğunu qəbul edirlər. Bu fərqlilik, digər inanclar, ibadət formaları və hüquqi məsələlərdə də özünü göstərir. Şiə məzhəbinin içində də fərqli məzhəblər mövcuddur, bunların ən önəmlisi İmamizmdir.
Tarix boyu şiələr müxtəlif siyasi və dini təzyiqlərə məruz qalıblar. Buna baxmayaraq, dünyanın bir çox ölkəsində, o cümlədən İranda, İraqda, Livanda, Azərbaycanda və başqa yerlərdə geniş yayılmış və nüfuzlu bir dini icma təşkil edirlər. Şiəlik, özünəməxsus ilahiyyat, fəlsəfə, ədəbiyyat və mədəniyyəti ilə zəngin bir dini və mədəni irsə malikdir.
Cümlədə istifadəsi nümunələri:
- Azərbaycan əhalisinin bir hissəsi şiə müsəlmandır.
- Şiə dini əsasən Əlinin imamətinə əsaslanır.
- Dünyada milyonlarla insan şiə məzhəbinə bağlıdır.
- Bu kitab şiə teologiyası haqqında ətraflı məlumat verir.