Şivəli sifəti, əsasən, gözlərə, üzlərə və ya hərəkətlərə tətbiq olunan estetik bir keyfiyyəti ifadə edir. Lüğətlərdəki "yazlı, qəmzəli, ədalı, cilvəli, işvəkar" kimi təriflər bu keyfiyyətin müxtəlif cəhətlərini əks etdirir, lakin tam mənzərəni vermir. Şivəlilik, sadəcə gözəlliyi deyil, daha çox cazibədar, cəlbedici, fərasətli və hətta bir az sirli bir gözəlliyi nəzərdə tutur.
Etimalogiyası aydın deyil olsa da, "şivə" sözünün əsasında "şirinlik", "cazibə" və ya "təravət" kimi anlamların olması ehtimalı yüksəkdir. Bu, sözün gözlərin parıltısı, üzün ifadəsi və ya hərəkətlərin incəliyini vurğuladığını göstərir. Sadəcə gözəllik deyil, həmin gözəlliyin özünəməxsus bir cazibəsi, bir sirri var.
Məsələn, "şivəli gözlər" ifadəsi sadəcə "gözəl gözlər" mənasını vermir. Bu gözlərin dərinliyində bir ifadə, bir mahirlik, bir cazibə olduğunu, baxışlarının insanı valeh edə biləcəyini ifadə edir. "Şivəli bir gülüş", "şivəli bir hərəkət" kimi ifadələr də oxşar mənaları daşıyar: hərəkətlərin və ya ifadələrin incə, cazibədar və diqqət çəkici olması.
Qısacası, "şivəli" sözü, sadə təsvirlərdən daha çox bir duyğu, bir təəssürat ifadə edir. Bu, gözəllik, cazibə, sirr və incəliyin qarışıq bir təsviridir. Yazlı, qəmzəli, ədalı, cilvəli və işvəkar xüsusiyyətlər onun fərqli tərəflərini tamamlayır, lakin özünəməxsus "şivəli" keyfiyyətini tam əks etdirmir.