Ştok sözü alman dilindən (Stock) mənşəli olub, geoloji termindir. Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində qeyd edildiyi kimi, əsas mənası "dağ süxurlarının böyük kütləsi"dir. Lakin bu tərif kifayət qədər ümumi və qeyri-dəqiqdir. Daha dəqiq ifadə etmək üçün ştoku, intruziv magmatik süxurların, əsasən də dərinlik süxurlarının, ətrafdakı qayaçılar içərisində şaquli və ya maili istiqamətdə səthə doğru uzanan, sütunşəkilli və ya boruvarı intruziv bədən kimi təsvir etmək olar.
Ştoklardan fərqli olaraq, lakolitlər daha qabarıq, göbələkşəkilli intruziv bədənlərdir və üfüqi təbəqələrə daha çox təsir göstərirlər. Lakin hər iki halda, ştok və lakolit, ətrafdakı qayaçılara nisbətən daha möhkəm və davamlı süxurlardan ibarətdirlər. Onların yaranması magmanın yer qabığının dərinliklərindən yuxarı qalxması və səthə çıxmadan soyuması ilə əlaqədardır.
Ştok sözü geoloji ədəbiyyatda geniş istifadə olunur və müxtəlif kontekstlərdə rast gəlinir. Məsələn, "Qafqaz dağlarında müxtəlif mineral yataqları olan bir neçə ştok aşkar edilib" və ya "Bu ərazidəki ştoklar əsasən qranit və dioritdən təşkil olunub" kimi cümlələrdə işlədilə bilər. Sözün mənasını daha aydınlaşdırmaq üçün həmişə kontekstə diqqət yetirilməlidir. Ştokun ölçüləri dəyişkəndir və bir neçə metrdən bir neçə kilometrə qədər dəyişə bilər.
Qısaca, ştok sadəcə böyük bir dağ süxuru kütləsi deyil, xüsusi geoloji proseslərin nəticəsi olaraq yaranan, müəyyən morfoloji xüsusiyyətlərə malik, intruziv magmatik süxur bədəni kimi tərif edilməlidir. Onun forması, ölçüsü və tərkibi müxtəlif amillərdən asılı olaraq dəyişir.