Optik1 [yun. ὀπτικός (optikós) – görməyə aid olan] sifət.
1. Əsas məna: İşığın öyrənilməsi ilə məşğul olan optika elminə aid olan; optikaya dair. Bu mənada "optik" sözü işığın yayılması, əks olunması, sınması, qırılması, udulması, difraksiyası, interferensiyası və digər optik hadisələri və bu hadisələrlə əlaqədar cihazları, alətləri və prosesləri əhatə edir. Məlumatın işıq şüaları vasitəsi ilə ötürülməsi ilə bağlı sistemlərə də aid edilir.
Misal: Optik cihazlar, optik sistem, optik sensor, optik liflər, optik mikroskop, optik teleskop, optik spektrometriya, optik illüziya.
2. Genişlənmiş məna: İşığın xassələri və onun maddə ilə qarşılıqlı təsiri nəticəsində yaranan hadisələrlə əlaqədar olan. Bu, yalnız işığın özü ilə deyil, həm də onun görmə qabiliyyəti ilə bağlı olması ilə bağlı hadisələri də əhatə edir. Belə ki, optik hadisələr nəticəsində yaranan təsirlər, məsələn, əşyaların görünməsi, rənglərin qəbul edilməsi, görmənin fiziki əsasları da bu mənanın tərkib hissəsidir.
Misal: Optik hadisələr, optik illüziya, optik xəta, optik təhrif, optik sıçrayış, optik dərinlik, optik xüsusiyyətlər (məsələn, bir materialın işığı necə əks etdirdiyi və ya ötürdüyü).
Etimologiya: Sözün kökü qədim yunanca "ὀπτικός" (optikós) sözündəndir ki, bu da "görən", "görüşə aid" mənasını verir və "ὄψις" (ópsis) – "görmə", "görünüş" sözündən törəmişdir. Beləliklə, "optik" sözünün mənşəyi birbaşa görmə qabiliyyəti ilə əlaqədardır, çünki işığın öyrənilməsi əsasən bizim dünyanı görmə qabiliyyətimizlə bağlıdır.
Qeyd: "Optik" sözü həm sifət, həm də isim kimi işlənə bilir. Məsələn, "optik cihazlar" ifadəsində sifət kimi, "optika" sözündə isə isim kimi işlənir.