Ordinator (lat. ordinātor - qaydaya salan, təşkil edən) – xəstəxana, klinika və ya digər tibb müəssisələrində müəyyən şöbənin (məsələn, cərrahiyyə, terapiya, travmatologiya şöbələri və s.) rəhbəri olan həkimin (adətən baş həkimin və ya şöbə müdirinin) rəhbərliyi altında işləyən, müalicə prosesində bilavasitə iştirak edən və şöbənin gündəlik fəaliyyətində müəyyən səlahiyyətlərə malik olan həkimdir.
Ordinator şöbə rəhbərinin verdiyi tapşırıqları yerinə yetirir, xəstələrin müayinəsini, müalicəsini, diaqnostik tədbirlərin aparılmasını təmin edir, tibbi sənədlərin düzgün tərtib edilməsinə nəzarət edir və digər həkimlərə metodiki kömək göstərir. Onun vəzifələri şöbənin profilindən və müəssisənin daxili qaydalarından asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, bəzi xəstəxanalarda ordinatorun vəzifələrinə xəstə qəbulu, müalicə planının tərtib edilməsi, əməliyyatlara hazırlıq və ya reanimasiya şöbəsində iştirak kimi vəzifələr də daxil ola bilər.
Terminin etimologiyası latın dilindən gəlir. Ordinare sözü "qaydaya salmaq", "təşkil etmək", "sistemə salmaq" mənalarını verir. Bu, ordinatorun şöbədəki tibbi prosesləri təşkil etmək, qaydaya salmaq vəzifəsini ifadə edir. Müasir tibb terminologiyasında ordinator sözü müəyyən bir şöbədə çalışan və həmin şöbənin gündəlik işlərinin təşkilinə cavabdeh olan həkimin vəzifəsini dəqiq və aydın şəkildə müəyyən edir.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Yeni təyin olunmuş ordinator öz vəzifələrini həvəslə yerinə yetirirdi.
- Cərrahiyyə şöbəsinin ordinatoru mürəkkəb əməliyyat keçirdi.
- Baş həkim ordinatorlarla şöbənin işinin gedişi barədə müşavirə keçirdi.