Özək (is. ): Bu termin əsasən bitki anatomiyası və tibb sahələrində istifadə olunur və iki əsas mənaya malikdir. Hər iki mənada, "özək" termini mərkəzi, daxili, ən əhəmiyyətli hissəni ifadə edir.
1. Bitki Özəyi: Bitki gövdəsinin və ya kökünün ən daxili, adətən yumşaq toxumalardan ibarət hissəsidir. Bu hissədə əsasən parenxima hüceyrələri yer alır və su, qida maddələrinin və digər üzvi birləşmələrin daşınmasında rol oynayır. Bəzi bitkilərdə özək daha möhkəm və lifli ola bilər. Məsələn: "Quru ağacın özəyi çürümüşdü" və ya "Gənc ağacın özəyi hələ tam formalaşmamışdı" cümlələrində özək, ağac gövdəsinin daxili, əsas hissəsini bildirir. "Özək" sözü bu mənada, latın dilindəki "medulla" sözündən mənşəcə yaxındır.
2. Patoloji Özək (Tibbi Özək): Çiban, furunkul və ya digər iltihablı dəridəki yaranın mərkəzində yerləşən, adətən bərk və iltihablı hissədir. Bu hissədə nekroz (toxuma ölümü) prosesləri baş verə bilər. Bu mənada özək, yaranın ən ağır, ən zədələnmiş hissəsini təmsil edir. Məsələn: "Cərrah çibanın özəyini təmizlədi" və ya "Yaranın özəyindən irin axırdı" cümlələrində özək, iltihabın mərkəzi, ən problemli hissəsini ifadə edir. Bu mənada sözün etimologiyası daha çox xəstəliyin mərkəzini, “ürəyini” ifadə etməkdən irəli gəlir.
Qısacası, "özək" sözü həm bitki anatomiyasında, həm də tibbdə istifadə olunur və hər iki halda da bir şeyin ən əsas, daxili, mərkəzi hissəsini ifadə edir. Ancaq kontekstdən asılı olaraq, "özək"in bitki toxuması ilə bağlı, yoxsa patoloji bir proseslə əlaqədar olduğunu anlamaq vacibdir.