Peşmançılıq sözü Azərbaycan dilində geniş işlənən bir leksik vahid olub, əsasən peşmanlıq hissinin daha güclü, davamlı və dərin təzahürünü ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "peşmanlıq"a istinad edilməsi, sözlərin məna çalarlarının zənginliyini tam əks etdirmir. Peşmançılıq, peşmanlıqdan fərqli olaraq, keçmişdə edilən hərəkət və ya buraxılmış fürsət üzündən duyulan kədər və narahatlığın daha intensiv, hətta əzabverici formasını ifadə edir.
Etimoloji baxımdan, "peşmançılıq" sözü "peşman" felinin məsdər formasından – "peşman olmaq"dan törəmişdir. "-çılıq" əlavəsi isə bir hiss və ya halın davamlılığını, intensivliyini vurğulayır. Beləliklə, "peşmançılıq" sadəcə peşman olmaq deyil, bu peşmanlığın davamlı, dərin və insanı əzablandıran bir vəziyyət olmasını göstərir.
Sözün işlənməsinə dair nümunələrə baxaq: "Səhv etdiyim üçün dərin peşmançılıq çəkirəm." bu cümlədə "peşmançılıq" sadə "peşmanlıq"dan fərqli olaraq, daha güclü və uzunmüddətli bir hissi ifadə edir. "Onun peşmançılığı onu uzun müddət əzablandırdı." cümləsində isə peşmançılığın nəticələri və davamlılığı vurğulanır. İmamverdi qardaşının məzəmmət edilməsindəki "Bunun axırı peşmançılıqdır" ifadəsi isə, qardaşının hərəkətinin ciddi nəticələrə və uzun müddətli peşmançılığa səbəb olacağını ifadə edir.
Qısaca desək, "peşmançılıq" sözü peşmanlıq hissinin intensiv, davamlı və dərin bir formasını ifadə edir və sadəcə "peşmanlıq" sözü ilə tamamilə eyni mənaya gəlmir. Onun işlənməsi mətnin emosional tonunu artırır və hisslərin daha dəqiq ifadə olunmasına kömək edir.