Sabit sifəti ərəb mənşəlidir və əsas mənası "hərəkət etməyən", "hərəkətsiz" deməkdir. Lüğətlərdəki tərifi kifayət qədər ümumi olsa da, sabit sözünün istifadə dairəsi daha genişdir və kontekstdən asılı olaraq müxtəlif nüanslar daşıyır.
Birincisi, fiziki sabitlik mənası vardır. Bu mənada sabit sözü hərəkətsizliyi, dəyişməzliyi ifadə edir: "Sabit bir nöqtə", "Sabit bir cisim", "Sabit bir obyekt". Bu zaman sabitlik, həm yer dəyişdirməməyi, həm də forma və quruluş dəyişikliyinə uğramamağı ifadə edir.
İkincisi, mənəvi sabitlik mənası vardır. Bu zaman sabit sözü, əqidə, fikir, qərar, vəziyyət və s. kimi abstrakt anlayışların dəyişməzliyini, daimi olmasını bildirir: "Sabit əqidə", "Sabit bir qərar", "Psixoloji sabitlik", "İqtisadi sabitlik". Bu mənada sabitlik, davamlılığı, dəyişməyə qarşı müqaviməti, möhkəmliyi bildirir.
Üçüncüsü, riyazi sabitlik vardır. Riyaziyyatda sabit, dəyişməyən kəmiyyəti, əmsalı ifadə edir. Məsələn, bir tənlikdə dəyişməyən rəqəmlər sabit adlanır.
Sabit sözü müxtəlif cümlələrdə fərqli işlənir:
- "Avtomobil sabit sürətlə hərəkət edirdi." (fiziki sabitlik)
- "Onun sabit əqidəsi onu hər zaman doğru yolda saxlayırdı." (mənəvi sabitlik)
- "İqtisadi sabitlik ölkənin inkişafı üçün çox vacibdir." (mənəvi sabitlik, iqtisadi kontekstdə)
- "Tənlikdəki sabit 5-dir." (riyazi sabitlik)
Yekun olaraq, "sabit" sözü həm fiziki, həm də mənəvi aləmdə işlənərək hərəkətsizliyi, dəyişməzliyi, daimi olmanı bildirən çoxmənalı bir sifətdir. Onun mənası həmişə kontekstdən asılı olaraq dəqiqləşdirilməlidir.