Sadəlövhlük, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində sadədillik kimi izah olunsa da, bu tərif kifayət qədər qısadır və mənanın bütün çalarlarını əhatə etmir. Sadəlövhlük, sadədillikdən fərqli olaraq, insanın təcrübəsizliyi, düşüncənin səthi olması və həqiqəti görməmək meyli ilə bağlıdır. Bu, həddindən artıq etibarlılıq, başqalarına asanlıqla inanma və potensial təhlükələri görməmə qabiliyyətinin olmaması kimi ifadə edilə bilər. Sadəlövhlük, müsbət bir xüsusiyyət kimi deyil, çox vaxt manipulyasiya və istismara meylli olmaqla xarakterizə olunur.
Etimalogiyasına nəzər salsaq, "sadə" sözünün kökü "sadə" (sade) fellə bağlıdır. Bu fel "yalnız", "təmiz", "sağlam" mənalarını verir. "Lövh" isə "ürək", "ruh", "fikir" mənalarında işlənir. Beləliklə, sadəlövhlük "təmiz ürəklilik" və ya "sadə düşüncəlilik" mənalarından yaranmış bir termin olsa da, müasir dilin istifadəsində daha mənfi bir konnotasiya daşıyır.
Misal üçün, "Onun sadəlövhlüyü onu aldadıcının əlinə düşürdü" cümləsində sadəlövhlük, insanın təcrübəsizliyi və naivliyi nəticəsində baş verən mənfi bir hadisəni ifadə edir. "Sadəlövhlüyü ilə hamını əyləndirirdi" cümləsində isə sadəlövhlük müsbət, xoşagəlməz bir xüsusiyyət kimi təsvir olunur. Ancaq bu ikinci halda belə, bir qədər mənfi bir konotasiya mövcuddur, çünki sadəlövhlük əsasən, insanın reallıq qavrayışında çatışmazlıq kimi qəbul edilir.
Siz verdiyiniz nümunə cümləsi olan "Hətta millətin dərisini soyan adamlar da millətpərəstlikdən dəm vurub, millət belə gəldi, millət belə getdi deyirlər" cümləsində sadəlövhlük nəzərdə tutulan mövzu ilə əlaqədar deyil. Bu cümlədə riyakarlıq, ikiüzlülük və xalqın sadəlövhlüyündən istifadə edilməsi təsvir olunur. Bu cümlə sadəlövhlüyü birbaşa ifadə etməsə də, onun nəticələrini və manipulyasiya üçün bir vasitə kimi istifadəsini aydın şəkildə göstərir.