Saxtalıq (ərəb. saxtə + -lıq şəkilçisi) – bir sözlə, gerçəkliyə uyğun olmayan, saxtakarlıqla əldə edilmiş və ya qəsdən gerçəkliyi gizlətmək üçün yaradılmış hər hansı bir şeyin, vəziyyətin və ya hərəkətin təsviridir. Bu, həm maddi, həm də mənəvi aləmləri əhatə edir və müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalar kəsb edə bilir.
Birinci mənası (maddi sahə): Saxtalıq, əsasən, qanunsuz və ya qeyri-etik üsullarla yaradılmış saxta əşyaların, sənədlərin və ya əlamətlərin varlığını, mövcudluğunu ifadə edir. Məsələn, "Sənədin saxtalığı sübut edildi" cümləsində saxtalıq, sənədin qanunsuz və qəsdən saxtakarlıqla yaradıldığını göstərir. Bu mənada saxtalıq, qanun pozuntusu, cinayət əməli kimi qiymətləndirilə bilər. Saxtalaşdırılmış pul, saxta imza, saxta məhsul kimi ifadələr də bu mənanı əks etdirir.
İkinci mənası (mənəvi sahə): Saxtalıq, məcazi mənada, insan davranışlarında, münasibətlərində görülən sünilik, riyakarlıq, ikiüzlülük və ya qeyrisəmimiliyi bildirir. Bu, insanın həqiqi hisslərini, fikirlərini və niyyətlərini gizlətmək üçün saxta bir görünüş yaratması deməkdir. Məsələn, "Onun saxtalığı hamıya bəlli idi" cümləsində saxtalıq, şəxsin səmimiyyətsiz, riyakar və ikiüzlü olduğunu ifadə edir. Bu mənada saxtalıq, etibarsızlıq, aldatma və ya xəyanətlə əlaqələndirilə bilər. "Saxtalıq gülüş", "saxtalıq məhəbbət", "saxtalıq vədlər" kimi ifadələr bu mənanı daha aydın göstərir. Belə saxtalıq, əxlaqi və mənəvi prinsiplərə zidd davranışı əks etdirir.
Qısaca olaraq, saxtalıq sözü həm konkret, həm də abstrakt mənalarda işlənir və hər iki halda da gerçəklikdən uzaqlaşmanı, etibarsızlığı, qəsdən aldatmanı ifadə edir. Sözün hansı mənada işləndiyi cümlənin kontekstindən asılıdır.