Sədaqətsizlik (ərəb. sədaqət + -sizlik) – birinə qarşı sadiq olmamanın, vəfalı olmamanın, etibarı pozmanın halı, əməli; dostluqda, məhəbbətdə, vəzifədə və s. sadiq olmamaq; vəfasızlıq, xəyanət, etibarsızlıq.
Sözün əsasını təşkil edən "sədaqət" kökü ərəb mənşəlidir və "doğru olmaq, vəfalı olmaq, etibarlı olmaq" mənalarını ifadə edir. "-sizlik" isə Azərbaycan dilinin öz daxili morfemidir və "olmamaq" mənasını bildirir. Beləliklə, "sədaqətsizlik" sözü leksik mənasını etibarlı olmamanın, vəfalı olmamanın, vəd və öhdəliklərə əməl etməmənin nəticəsi olaraq ifadə edir.
Sədaqətsizliyin təzahür formaları müxtəlifdir və kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Məsələn:
- Dostluqda sədaqətsizlik: Dostunun sirrini başqasına açmaq, arxasından danışmaq, onun etimadını sui-istifadə etmək.
- Məhəbbətdə sədaqətsizlik: Sevgilinin/həyat yoldaşının başqa bir insanla münasibət qurması, xəyanət etməsi.
- Vəzifədə sədaqətsizlik: İşə laqeyd yanaşmaq, vəzifə borcunu yerinə yetirməmək, rüşvət almaq, korrupsiyaya qarışmaq.
- Siyasətdə sədaqətsizlik: Partiya və ya ölkəyə xəyanət etmək, gizli danışıqlar aparmaq, düşmənə məlumat vermək.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Onun sədaqətsizliyi dostluğumuzu məhv etdi.
- Həyat yoldaşının sədaqətsizliyi onu dərin kədərləndirdi.
- Sədaqətsizlik dövlət üçün çox təhlükəlidir.
- İşdəki sədaqətsizliyi səbəbindən işdən azad edildi.
Qısaca olaraq, "sədaqətsizlik" sözü etibara, vəfaya, doğruluğa zidd olan hərəkət və davranışları ifadə edir və müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalar daşıya bilər. Ancaq əsas mahiyyəti əminlik, etibar və vəfalılığın pozulmasıdır.