Səfehlik (ər. səfəh + -lik) – Ağılsızlıq, ağıldankəmlik, düşüncəsiz və ya savadsızlıqdan irəli gələn davranışlar, hərəkətlər nəticəsində baş verən səhvlər, yanlışlar məcmusu. Sözün mənası sadəcə "giclik" və ya "axmaqlıq"la məhdudlaşmır. Daha geniş mənada, səfehlik hər hansı bir işdə diqqətsizlikdən, düşüncəsizliyindən, təcrübəsizlikdən və ya zəif biliklərdən irəli gələn yanlış və ya zərərli hərəkətləri ifadə edir. Bu, sadəcə zehni qüsurdan deyil, həm də biliyin və təcrübənin çatışmazlığından qaynaqlana bilər.
Səfehlik, əqli çatışmazlıq kimi tibbi bir diaqnozu deyil, daha çox davranış xarakterli bir keyfiyyəti ifadə edir. Bir insanın müəyyən bir vəziyyətdə göstərdiyi davranış səfehlik kimi qiymətləndirilə bilər, lakin bu, onun daimi olaraq ağılsız olduğu anlamına gəlmir. Məsələn, təhlükəsizlik qaydalarına əməl etməmək səfehlik olaraq qiymətləndirilə bilər, çünki bu, zərərli nəticələrə səbəb ola bilər.
Sözün işlənməsinə dair nümunələr:
- Səfehliyindən bəlaya düşdü. (Bu cümlə səfehliyin nəticələrinə diqqət çəkir.)
- O, səfehlik edərək, öz əlindən iş götürdü. (Bu cümlə səfehliyin özünə yönəlmiş zərərlərə səbəb ola biləcəyini göstərir.)
- Səfehliyinə görə cəzalandırıldı. (Bu cümlə səfehliyin mənfi nəticələrinə görə məsuliyyətin olduğunu vurğulayır.)
- Gəncliyinin səfehliyi ona çox baha başa gəldi. (Bu cümlə yaşla əlaqəli təcrübəsizlikdən qaynaqlanan səfehliyə işarə edir.)
Verilən misalda "Özünü vurubsan səfehliyə, xanımın xoşuna gəlib, səni çör..." cümləsi qeyri-tamam olsa da, burada səfehlik, yəqin ki, xanımın xoşuna gəlmək üçün həddindən artıq riskli və düşüncəsiz hərəkətlər etmək kimi başa düşülməlidir. Bu, bir növ "ağılsızcasına özünü vurmaq" mənasını verir.