Səmum (ər. سَمُوم - s-mūm) sözü ərəb mənşəlidir və "zəhərli", "məhv edən", "öldürən" mənalarını ehtiva edir. Bu, küləyin təbiətinə görə verilmiş bir ad olub, onun insan sağlamlığı üçün təhlükəli olduğunu vurğulayır. Azərbaycan dilində istifadə edilən zaman, səmum sözü əsasən Asiya və Afrika səhralarında əsən, yüksək temperaturlu, çox quru və şiddətli bir küləyi ifadə edir. Bu külək, qum və toz hissəciklərini havaya qaldıraraq, görünürlüyü azaldır və nəfəs almağı çətinləşdirir.
Səmumun xarakterik xüsusiyyətləri onun yüksək temperaturu, quru olması və şiddətidir. Küləyin sürəti çox yüksək olmasa da, istilik və quru hava səbəbindən insan orqanizmi üçün çox təhlükəlidir. Uzun müddət səmum küləyinin təsirinə məruz qalma dehidratasiyaya, günəş vuruğuna və hətta ölümlərə səbəb ola bilər. Səmum küləyi həmçinin qum fırtınalarına səbəb ola bilər ki, bu da nəqliyyat və əlaqəni çətinləşdirir, hətta mümkün olmur hala gətirir.
Səmumun mənası kontekstdən asılı olaraq genişləndirilə bilər. Məsələn, şairlər və yazıçılar "səmum kimi şiddətli", "səmum kimi qəddar" kimi ifadələrdən istifadə edərək, şiddətli və məhvkar hadisələri və ya duyğuları təsvir etmək üçün metaforik mənada işlədə bilərlər. Bu isə sözün yalnız coğrafi məhdudluğunu deyil, həm də emosional və obrazlı gücünü göstərir.
Ümumiyyətlə, səmum sözü əsasən isti və quru bir küləyi ifadə edir, lakin onun ərəb mənşəli söz olduğunun və "zəhərli", "məhv edən" mənalarını ehtiva etməsinin bilinməsi onun təsvir etdiyi hadisənin ağırlığını və təhlükəsini daha yaxşı anlamağa imkan verir.