Sərf (ər. صرف - ṣarf) sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir və əsasən xərcləmə, işlətmə və ya yönəltmə ilə bağlıdır. Ərəb mənşəli olan bu söz, əsasən maliyyə və sərvətə aid kontekstlərdə istifadə olunsa da, daha geniş mənalarda da işlədilə bilər.
Birinci mənası, ən çox tanınmışı, xərc etmək, xərcləmək deməkdir. Bu mənada sərf, pul, zaman, enerji və ya digər resursların istehlakını, tükənməsini ifadə edir. Məsələn: "O, bütün əmək haqqını sərf etdi", "Vaxtını boş yerə sərf etmə", "Bu işə çox enerji sərf etməli oldum". Bu mənada, “sərf etmək” feili ilə tez-tez sinonim olan sözlər “xərcləmək”, “işlətmək”, “sərfləmək” və “tüketmək”dir.
İkinci mənası, daha az işlənsə də, yönəltmək, istiqamətləndirmək mənasındadır. Bu mənada, sərf, bir şeyin müəyyən məqsəd və ya istiqamətə yönəldilməsini ifadə edir. Məsələn: "O, bütün diqqətini işə sərf etdi", "Enerjisini elmin inkişafına sərf edir". Bu kontekstdə, "sərf etmək" daha çox "həsr etmək", " yönəltmək" kimi ifadələrlə sinonimdir.
Üçüncü, daha nadir işlənən mənası isə, bir şeyin faydalı olmasına, effektiv olmasına aiddir. Bu mənada, “sərfəli”, “sərfiyyatlı” sözləri ilə əlaqəlidir. Məsələn, (nadir hallarda istifadə olunsa da) “Bu yol daha sərfəlidir” cümləsində “sərf” sözünün əsas mənası “sərfiyyatlı”nın ifadə etdiyi mənaya bənzəyir. Lakin bu mənada, “sərfəli” və “sərfiyyatlı” sözlərinin istifadəsi daha uyğundur.
Qeyd etmək lazımdır ki, “sərf etmək” feili müxtəlif əşyalarla və hallarla birlikdə işlənir və hər kontekstdə özünəməxsus bir çalar əldə edir. Bununla belə, əsas mənası həmişə xərcləmə, işlətmə və ya yönəltmə ilə bağlıdır.