Səngək (fars. سنگک) – uzunsov, düzbucaqlı və ya oval formada, səthinin üstü qabıqlanmış, xırda dəlikli, quru və sərt bir çörək növüdür. Adı farsca "sənq" (daş) sözündən törəmişdir və çörəyin bişirilmə üsuluna işarə edir: ənənəvi olaraq səngək, daş fırında bişirilir. Bu da çörəyə xas sərtliyi və xarici görünüşünü verir. Səngəyin dadı, toxuması və görünüşü onu digər çörək növlərindən fərqləndirir. Ümumiyyətlə, tam buğda unu ilə hazırlanır, lakin bəzi reseptlərdə buğda və çovdar ununun qarışığı da istifadə oluna bilər.
Səngəyin bişirilmə prosesi, digər çörək növlərinə nisbətən daha çətin və vaxt aparandır. Əvvəlcə xəmir yoğrulur, sonra isə müəyyən müddət mayalanır. Sonra xəmir incə yayılır və xüsusi daş fırında bişirilir. Daş fırının temperaturu və bişmə müddəti çörəyin keyfiyyətinə əhəmiyyətli dərəcədə təsir edir. Düzgün bişirilmiş səngək xarici tərəfdən qızarıb qabıqlanır, içərisi isə yumşaq və havadardır.
Sözügedən mətn parçasında ("[Usta] şagirdinin vərdənə ilə yaydığı kündələri kürəyə sərir, tez-tez oda atır, neçə dəqiqə keçməmiş buğlanan səngək...") səngəyin bişirilmə prosesinin təsviri verilmişdir. "Vərdənə" (bax: vərdənə) ilə yayılmış xəmir "kürəyə" (daş fırının kürəsinə) sərilərək bişirilir. "Tez-tez oda atır" ifadəsi fırının temperaturunun tənzimlənməsini göstərir. "Buğlanan səngək" ifadəsi isə bişən səngəyin buxarlandığını və hazır olduğunu bildirir. Bu hissə, səngəyin hazırlanma üsuluna aydınlıq gətirir və farsca adının daş fırınla əlaqəsini daha yaxşı başa düşməyə imkan verir.