Silo (isp. silo) sözü, əsasən heyvan yemi istehsalında istifadə olunan, xırda doğranmış yem bitkilərinin anaerob şəraitdə (hava olmadan) fermentasiyaya uğraması nəticəsində əldə edilən şirəli yem növünü ifadə edir. Sözün kökü ispan dilindən gəlsə də, konseptual olaraq qədim dövrlərdən bəri, müxtəlif mədəniyyətlərdə yem ehtiyatlarının saxlanılması üçün müxtəlif üsulların tətbiqi ilə bağlıdır. Lakin, müasir silo anlayışı, xüsusilə 20-ci əsrdən başlayaraq, yüksək keyfiyyətli yemin kütləvi istehsalı və saxlanması ilə sıx bağlıdır.
Silolaşma prosesi, yem bitkilərinin (küknar, buğda, qarğıdalı silajı və s.) xüsusi maşınlar vasitəsilə xırda doğranması və sıxılmış halda, hava keçirməyən silolarda (quyular, çənlər, beton silolar, plastik torbalar və s.) saxlanması ilə həyata keçirilir. Anaerob şəraitdə, təbii mikroorqanizmlərin təsiri altında baş verən fermentasiya nəticəsində süd turşusu əmələ gəlir ki, bu da yemin uzun müddət saxlanılmasını təmin edir və onun qida dəyərini qoruyur. Silo yeminin tərkibində, fermentasiya prosesindən asılı olaraq, yüksək miqdarda su, karbohidratlar, zülallar, vitaminlər və minerallar olur.
Sözün cümlədə işlənməsinə bir neçə nümunə:
- Fermada silo yeminin keyfiyyəti yüksəkdir.
- Qarğıdalı silosu inəklər üçün əla yemdir.
- Kənd təsərrüfatı müəssisəsi yeni bir silo anbarı tikdi.
- Silo yemi uzun müddət saxlanıla bilər.
Beləliklə, "silo" termini yalnız xüsusi şəraitdə hazırlanan, şirəli heyvan yemi deyil, həm də bu yemin hazırlanması və saxlanması üçün istifadə olunan texnologiya və qurğuları əhatə edən daha geniş bir anlayışı ifadə edir.