Simasız sözü Azərbaycan dilində sifət kimi işlənir və bir neçə məna çalarına malikdir. Əsas mənası "siması olmayan" olsa da, bu, daha geniş bir məna spektrini əhatə edir. Lüğətlərdə sadəcə "siması olmayan, şəxsiyyəti olmayan" kimi təriflənməsi, sözün bütün imkanlarını tam əks etdirmir.
Birinci və əsas mənası, həqiqətən də, fiziki görünüşlə bağlıdır: siması olmayan, üz cizgiləri aydın olmayan, tanımaq mümkün olmayan bir şəxs və ya cisim üçün işlənə bilər. Məsələn, "Qaranlıqda simasız bir şəxs qaçdı" cümləsində simasız sözü şəxsin üzünün görünməməsini ifadə edir.
İkinci mənası isə daha metaforikdir və insanın şəxsiyyətinin, xarakterinin, özünəməxsusluğunun olmamasını bildirir. Bu mənada simasız sözü, fərdin fərqləndirici xüsusiyyətlərinin, özünəməxsusluğunun olmaması, rəngsiz, monoton, fərqli olmayan bir şəxsiyyəti təsvir edir. Məsələn, "O, simasız, cansız bir insan idi" cümləsində simasız sözü şəxsin ruhi boşluğunu, həyata marağının olmamasını, fərdi xüsusiyyətlərinin zəifliyini ifadə edir. Bu mənada "şəxsiyyətsiz", "solğun", "dəyişməz", "qeyri-müəyyən" kimi sözlərlə sinonim ola bilər.
Üçüncü bir məna çaları da mövcuddur: simge, simvol və ya əlamətin olmaması. Məsələn, "Simasız bir sənəd imzalaya bilmərəm" cümləsində simasız sözü, sənədin rəsmi qaydada tərtib olunmamasını, rəsmi möhür və ya imzanın olmamasını bildirir. Bu isə daha çox "möhürsüz", "imzasız" sözləri ilə sinonimdir.
Simasız sözünün etimologiyası "sima" (üz, görünüş) və "sız" (məhrum olmaq, olmamaq) şəkilçisinin birləşməsindən əmələ gəlir. Sözün quruluşunda istifadə edilən "sız" şəkilçisi mənfi məna ifadə edir və əsas sözün mənasını dəyişdirir. Beləliklə, simasız sözü, həm konkret, həm də məcazi mənada, müəyyən bir xüsusiyyətin olmamasını bildirən çoxmənalı bir sözdür.