Söykəmə sözü "söykəmək" fellərindən törəmiş isimdir. Əsas mənası, bir şeyə söykənməklə, dayanmaq, əsas almaq və ya dayaq tapmaq hərəkətindən irəli gələn nəticəni, vəziyyəti ifadə edir. Yəni, bir obyektə, bir şəxsə və ya bir ideyaya söykənərək dayanan, əsas alan və ya güvənən vəziyyəti bildirir. Bu söykənmə həm fiziki, həm də məcazi mənada ola bilər.
Fiziki mənada söykəmə, bir cismin digər bir cisim üzərində dayanması, ona yaslanması deməkdir. Məsələn, "Divarın söykəməsi köhnəlmişdi" cümləsində söykəmə, divarın dayandığı və ya yaslandığı hissəni bildirir. Başqa bir nümunə olaraq, "Evin söykəməsi möhkəm idi" cümləsini göstərmək olar. Burada söykəmə, evin dayandığı təməli və ya dayağı təmsil edir.
Məcazi mənada isə söykəmə, bir şeyə, bir kəsə və ya bir ideyaya əsaslanmaq, güvənmək, arxalanmaq, dayaq tapmaq mənasını verir. Məsələn, "Onun həyatının söykəməsi ailəsi idi" cümləsində söykəmə, şəxsin həyatında dayaq olan, güvəndiyi və arxalandığı ailəni bildirir. "Mübarizənin söykəməsi ədalət idi" cümləsində isə söykəmə, mübarizənin əsasını, dayağını təşkil edən ədalət prinsipini ifadə edir. Bu mənada söykəmə, əsas, dayağı, inam mənbəyini ifadə edir.
Söykəmə sözünün mənşəyi türk dillərindən gəlir və “söykəmək” felindən törəmişdir. Fel kökündəki “söy-” əsas, dayağı ifadə edən köklə əlaqəli ola bilər. Sözün mənası və işlənmə sahəsi genişdir və kontekstdən asılı olaraq müxtəlif çalarlar əldə edə bilər. Söykəmə, həm konkret bir fiziki obyekti, həm də abstrakt bir ideyanı, inamı və ya dəstəyi ifadə edə bilər.