Sümüklü sifəti əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci və əsas mənası "sümüyü olan" deməkdir. Bu mənada "sümüklü ət" ifadəsi yaxşı nümunədir. Ət, öz tərkibində sümükləri ehtiva edir.
İkinci mənası isə daha çox metaforik və obrazlıdır. Bu mənada "sümüklü" sözü cismin və ya bədənin sümüklərinin görünən, hiss olunan qədər çıxıq və ya nazik olduğunu ifadə edir. "Sümüklü əl" ifadəsi bu mənaya misal ola bilər. Burada əlin sümüklərinin qabarıq olduğu, ətin nazik olduğu təsvir olunur. Bu mənada "sümükləri bilinən" ifadəsinin sinonimi kimi də işlənə bilər.
Üçüncü, daha nadir işlənən mənası isə "boylu-buxunlu, şaqqalı, sümükləri iri" deməkdir. Bu mənada söz daha çox insan bədən quruluşunu təsvir edərkən işlənir. İri sümüklərə malik, hündür boylu və qamətli bir şəxsi təsvir etmək üçün istifadə oluna bilər. Bu mənada, "sümüklü" sözü fiziki görünüşün güclü və möhtəşəm bir təəssürat yaratmasını ifadə edir. Bu məna birinci və ikinci mənalar arasında bir körpü rolunu oynayır, çünki həm sümüklərin varlığına (birinci məna), həm də onların görünmə qabiliyyətinə (ikinci məna) işarə edir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "sümük" kökünə "-lü" şəkilçisinin artırılması ilə əmələ gəldiyini görərik. "-lü" şəkilçisi maliklik, varlıq mənası verir. Beləliklə, "sümüklü" sözü əsasən "sümüyə malik olan" mənasını ifadə edir, lakin kontekstə əsasən müxtəlif çalarlar əldə edir.