Şad-şad sözü zərfdir və əsasən "sevinə-sevinə", "sevinc içində", "fərəhli və məmnun halda" mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdəki qısa izahı, sözün ifadə etdiyi geniş emosional rəngarəngliyi tam əks etdirmir. "Şad" sözünün kökü qədim türk dillərindən gəlir və "sevincli, xoşbəxt" mənalarını daşıyır. "Şad-şad" isə bu sevincin təkrarlanması, artması və dərinliyini vurğulayır. Bu, sadəcə sevincin olmasını deyil, həm də bu sevincin ifadə olunma tərzinin şədəlliyini, açıq-aşkarlığını, hətta bir növ həyəcanla müşayiət olunmasını ifadə edir.
Misal olaraq, "Məktub alanlar şad-şad çəkildi" cümləsində "şad-şad" zərfi "çəkildi" fellə birlikdə sevincdən həyəcanla, sürətlə, əyləncəli bir şəkildə hərəkət etməyi göstərir. Bu, sadəcə "sevincli şəkildə çəkildi" mənasından daha çox emosional rəngarənglik daşıyır. "Şad-şad"ın "sakit-sakit" ilə müqayisədə istifadəsi bu fərqi daha aydın göstərir: birincisi həyəcanı, ikincisi isə sakitliyi vurğulayır. Sözün əsasən situasiyalarda istifadə olunması və mənasının kontekstdən asılı olması da diqqət çəkəndir. "Şad-şad gülürdü", "şad-şad danışırdı", "şad-şad oynayırdı" kimi ifadələrdə sevinc hərəkətlərlə və nitqlə birlikdə daha canlı şəkildə təsvir edilir.
Ümumiyyətlə, "şad-şad" sözünün mənası sadəcə "sevincli" deyil, həm də bu sevincin təsviri və ifadə olunma üsulunun şədəlliyini və canlılığını özündə əks etdirir. Bu, sözün bədii ədəbiyyatda, xüsusilə də uşaq ədəbiyyatında geniş istifadəsinin əsas səbəblərindən biridir. Çünki "şad-şad" sözü oxucuya daha canlı və təsirli bir təsvir təqdim edir.