Tələbkarlıq (is.): Özündən və ya başqalarından yüksək səviyyədə davranış, performans və ya keyfiyyət tələb etmə; ədalətli, əsaslı və ya həddindən artıq səviyyədə tələb və gözləntilərin ifadəsi. Bu, həm özünə qarşı, həm də başqalarına qarşı tətbiq oluna bilən bir xüsusiyyətdir. Özünə qarşı tələbkarlıq, özünü inkişafa və mükəmməlliyə doğru itələmək, yüksək standartlar qoymaq və daim özünü təkmilləşdirməyə çalışmaq kimi başa düşülür. Başqalarına qarşı tələbkarlıq isə onlardan gözlənilən standartlara riayət etmələrini tələb etmək, vəzifələrini düzgün yerinə yetirmələrini gözləmək deməkdir. Bu, sərtlikdən tutmuş ədalətli və konstruktiv tənqidə qədər müxtəlif dərəcələrdə ola bilər.
Tələbkarlığın səviyyəsi fərdin xarakterindən, şəxsiyyətindən, mədəniyyətindən və kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Həddindən artıq tələbkarlıq, həm özünə, həm də başqalarına mənfi təsir göstərə bilər, stresə, narahatlığa, əlaqələrdə gərginliyə və hətta depresiyaya səbəb ola bilər. Əksinə, mülayim və əsaslı tələbkarlıq, özünü inkişaf etdirməyə, məhsuldarlığa və yüksək keyfiyyətli işlərə nail olmağa kömək edir.
Misal olaraq verilən “Mustafanın tələbkarlığı, işin ağası kimi tərpənməsi bütün az çalışıb çox qoparmaq istəyənlərin bəhanəsin...” cümləsində tələbkarlıq, Mustafanın işə və özünə qarşı yüksək standartları, ciddi və qətiyyətli davranışını ifadə edir. Bu tələbkarlıq, bəzi insanların öz əməyindən daha çox qazanc əldə etmək üçün bəhanələrini səngidən bir amil kimi təsvir edilir.
Etimologiya: "Tələbkarlıq" sözü "tələb" kökündən əmələ gəlmişdir. "Tələb" ərəb mənşəli söz olub, istək, ehtiyac, gözləmə mənalarını ifadə edir. "-lıq" isə isim şəkilçisidir, keyfiyyət və ya xüsusiyyəti bildirir. Beləliklə, "tələbkarlıq" sözü "tələb etmək keyfiyyəti" mənasını verir.